هر تفكري كه خدا را از بچه ها بگيرد به انسان و به بشريت خيانت كرده است. من به هيچ دين و مذهبي كار ندارم بلكه با باورها و تفكرات كار دارم. ما سال هاي پر تلاطمي پيش رو داريم و قرن آينده قرن بي ثباتي هاست . متأسفانه بچه هاي ما در مركز اين تلاطم قرار دارند. تنها پشتيبان و تنها چيزي كه مي توانيم به آن تكيه كنيم «خدا» است.

 ترس از خدا در بچه ها ايجاد نكنيم. به خصوص بچه هاي زير 6 سال و زير 12 سال را مطلقاً از خدا نترسانيد. در اين سن زمان شناساندن زيبايي و عظمت و جلال خداوند است.

 شخصيت كودك در خانواده شكل مي گيرد و پدر و مادر براي كودك خدا هستند پس هيچ كس جزء والدين در ايجاد اين ترس نمي توانند تأثير گذار باشند. رابطه ي انسان با خدا يك رابطه ي عاشقانه است جايي كه ترس باشد عشق وجود ندارد، يا ترس هست يا عشق. ما نمي توانيم هر دوي اين ها را با هم داشته باشيم

 اگر بچه را از خدا و مجازات بترسانيم،‌ محبت خدا را از دل او بيرون كرده ايم.

 سال هاي كودكي سال هاي ترس از عذاب نيست. البته بين خوف و ترس تفاوت است. خوف، ترس نيست و در دين ما روي خوف خيلي تأكيد شده است. خوف عظمت و جلال است.

 يكي از خصوصيات دوران كودكي حيرت است كه اين حيرت در بزرگسالي تبديل به خوف مي شود. در مقابل بناهاي با عظمت چه احساسي پيدا مي كنيد؟ خوف عظمت است. وحشت نيست،‌ محبت است.

اگر وحشت ايجاد شود بچه را ناامن كرده ايم و اين ناامني تا آخرين لحظه ي زندگي همراه او خواهد بود.

بچه ها نبايد وحشت كنند، بايد حيرت داشته باشند تا در بزرگي، خوف داشته باشند.

 در كودكي فقط از مهرباني ورحمت و زيبايي خداوند براي او صحبت كنيد و به سن عقل كه رسيدند از قانونمندي آفرينش بگوييد.

منبع کانال تربیت نور دیده استاد سلطانی