در این مبحث فقط رفتارهايي را مي گوييم که باعث ناامني كودك مي شود.

مظلوم نمايي: اين حالت در مادرها زياد است كه متأسفانه امروزه در پدرها نيز پديدار شده.
مثل شكستن خودمان در برابر كودك.
مثل مواقعي كه بچه اي مادرش را مي زند و مادر شروع به گريه كردن ساختگي مي كند “ببين مامان رو اوف كردي” اين كار مظلوم نمايي است. از اين حالت پيش پا افتاده شروع مي شود تا حالات خيلي بدتر.

با اين كارها مي خواهيم به بچه نشان بدهيم كه ببين من چه قدر ستم كشيده ام فقط به خاطر تو.

 اين كار والدين و درك مظلوم ان ها در مقابل براي كودك احساس گناه ايجاد مي كند. اكثر ما پدر و مادرهاي مظلوم نمايي داشته ايم و خودمان با احساس گناه بزرگ شده ايم

 استفاده ابزاري از كودك در مناقشات #همسران

 هر پدر و مادري كه اذعان مي كند هر كاري مي كنم به خاطر بچمه، من به او پرخاش مي كنم. ما بچه ها را تبديل به كيسه خاكريز جبهه هايمان كرده ايم.پدر و مادر به هم  تيراندازي مي كنند و بچه را وسط گذاشته اند و هر چه تير است مي خورد به كودك.

بچه ها را نسبت به طرف مقابل چه پدر و چه مادر بدبين نكنيد.

 خيلي مي بينيم كه والدين با باج هاي عاطفي، كودك را به طرف خود مي كشند، با خريدن هاي افراطي و يا محبت هاي بي موقع كودك را به اردو گاه خود مي كشند، “بيا پيش من مامان يا بابا رو ول كن

زماني كه دعوايمان مي شود، احترام به يكديگر را نبايد فراموش كرد. و زماني كه كودك از دعواي ما ناراحت مي شود بايد با صداقت بگيم كه آره ما كمي ناراحتيم، مامان تو بهترين مادر دنياست و پدر تو بهترين پدر دنياست ولي ما كمي از دست هم ناراحت هستيم. به اين شكل و با تأئيد هردو طرف از بچه ها استفاده ابزاري نخواهد شد.

حالت بسيار حاد اين موضوع را در يكي از مراجعين داشتيم كه خانواده اي براي دختر 24 ساله شان مشكل داشتند، در حالي كه پدر و مادر با هم زندگي مي كردند و اصلاً هم حاضر به جدايي نبودند اما پدر به دخترش مي گفت: دعا كن مادرت بميرد من برات يك خونه ي مستقل مي خرم و مادر مي گفت دعا كن پدرت بميرد من برات يك ماشين آخرين مدل مي خرم!

 اين دختر به مرحله اي رسيده بود مي خواست آدمكش استخدام كند تا هردويشان را بكشد و آرزو مي كرد كه هردو بميرند تا راحت شود.

 تا زماني كه زن بودن را مقدم بر مادر بودن و مرد بودن را مقدم بر پدر بودن بدانيم، از بچه ها به عنوان ابزار استفاده خواهيم كرد. آن دختر فقط و فقط به دليل منيت هاي پدر و مادرش فنا شد.

یکی دیگراز مصادیق خشونت شخصیتی عبارتست از

عدم افتخار به بچه ها
چه نگاهي به فرزندمان داريم؟ آيا به وجودش افتخار مي كنيم؟

 ايده آل طلبي، كمال گرايي و نمره ي بيست خواستن مانع از اين مي شود كه بتوانيم به فرزندمان افتخار كنيم. بچه ي ما هر چه كه باشد بايد با افتخار به او نگاه كنيم.

زيبا ترين و جذاب ترين و بهترين هديه ي خداوند براي من تو هستي.

 در بخش احترام به جسم اشاره كردم، به تمام وجود و ماهيت فرزندمان افتخار كنيم تا او ياد بگيرد به خودش افتخار كند. همين كه هستم باعث افتخار پدر و مادرم هستم، اشتباه نكنيد منظور خودشيفتگي نيست.

 اين دو عظمت (پدر و مادرم) به وجود من افتخار مي كنند، آفرين به من، اين حالت رضايتمندي از خود خواهد بود

 
سرزنش مداوم

ما از سرزنش كردن به عنوان يك روش تربيتي استفاده مي كنيم. و يا از سرزنش به عنوان ايجاد انگيزه استفاده مي كنيم.

 چه كنيم كه خشونت شخصيتي نداشته باشيم:

✔️ اقتدار (دربحث امنیت توضیح داده شد)
✔️  ارتباط مؤثر
✔️ واقعيت گرائي در مقابل ايده آل طلبي
✔️ تأييد وجود كودك و نقد عمل.

 متأسفانه ما درست عكس عمل مي كنيم و وجود را نقد مي كنيم و عمل را تأييد و تشويق مي كنيم به همين دليل نمي توانيم با هم خوب ارتباط برقرار كنيم. ما خيلي راحت لقب مي دهيم.

 در ارتباط مؤثر نقد كردن، اول با تأئيد طرف مقابل شروع مي شود. وقتي اول طرف مقابل را تأييد مي كنيم، مقاومت ها مي شكند و پذيرش براي اشكال كار بالا مي رود. اما وقتي با تكذيب و عيب جويي شروع كنيم، مقاومت به وجود خواهد آمد حتي شنوايي طرف مقابل بسته خواهد شد.

منبع : کانال تربیت نور دیده استاد سلطانی