خداوند رحمتشان کند!
از معایب مسافرت به روستای کشور همین دسترسی نداشتن به نت و اخبار روز است. منظورم از آن دست روستاهایی است که آنت دیجیتال تلویزیون هم جلویشان کم می آورد!
ده دوازه روزی تهران نبودم و حالا که برگشتیم با خبر مرگ خانم دباغ روبرو شدم…
خداوند ایشان را بیامرزد…
سال 86 که کار خبرنگاری را به صورت حرفه ای در حوزه زنان آغاز کردم با ایشان آشنا شدم…
در خانه اشان قرار مصاحبه را گذاشته بودم و او را زنی ایستاده در برابر ظلم دیدم…
انقدر برایم بزرگ بودند که حتی قبل تر ها که بخاطر بیماری به بیمارستان رفته بودند در همین وبلاگ پستی برایشان گذاشته بودم با عنوان برای سلامتی شان دعا کنید
هیچ جمله ای نمی تواند اندوه مرا بخاطر فقدان این شیر زن تاریخ ایران بیان کند….
خداوند رحمتشان کند …
