حوزه وظیفه اش کسب علوم مربوط به فهم و تبلیغ دین، تحقیق در مسائل دینی و فراگرفتن احکام الهی در همه شئون زندگی، از بین بردن ناسره‌ها ‌و ناخالصی‌ها از احکام دین و همچنین رساندن احکام دین در هرجامعه با هر مخاطبی به رسا‌ترین شکل ممکن است.
از آن طرف دانشگاه هم وظیفه اش بهتر کردن زندگی مردم به وسیله علوم مختلف است.

امام خمینی (ره) سال ها قبل پس از مشاهده تلاش مستکبران برای حذف دین از دانشگاه و آگاهی نسبت به این‌که امنیت از مسائل اصلی انقلاب و کشور است  طرح «وحدت حوزه ودانشگاه» را ارائه کردند و روز شهادت دکتر مفتح در سال 58 را روز «وحدت حوزه ودانشگاه» نامیدند.

از سال 58 تابحال بسیاری از دانشگاهیان و حوزویان همزمان به تدریس در این دو مرکز علمی پرداخته اند.

علم را از دانشگاه آموخته اند و معنویت و غوطه ور نشدن در جاه و جلال مقام را از حوزه و حجره و مباحثه.

یادم می آید همدوره ای های ما هم بسیار بودند که همزمان درس دانشگاه هم البته بیشتر از طریق پیام نور ادامه می دادند.

و بسیار بودند که پس از اتمام درس های حوزوی در دانشگاه شرکت کردند و کارشناسی ارشدشان را از دانشگاه گرفتند.

و می بینم که خوب دانشجویانی هم شده اند.

خدا را شکر

تو چطور دوست هم بلاگی من، حواست هست که تعامل برقرار کنی بین دانشگاه و حوزه

حواست هست که بنیانگذار انقلابمان ما را به وحدت تشویق کرده.

نکند که درس حوزه تو را آنقدر در خود غرق کند که دانشگاهیان را افرادی لاقید و بی بندو بار  بدانی و دانشگاه را  مکانی برای رواج …

و تو، دانشجوی عزیز، نکند که حوزوی را عقب مانده بدانی و حرف هایش را فسیل شده.

جنگ بین حوزه و دانشگاه، حربه دشمن است که مبادا این اتصال و وحدت به شکلی منسجم شکل بگیرد.