حدود يك ماه قبل همراه با چند تايي از همكاران مشرف شديم مشهد مقدس

به نوعي زيارت كاري نصيبمان شد

چندتايي از همكاران هم ره هم از استان هاي مختلف آمده بودند

يكي از استان ها خانمي بود كه دختر و ژسرش را هم آورده بود.

دختر شلوغ و پرهيجاني داشت كه اصلا نمي شد نگهش داشت

نه با خوراكي  نه با بازي و نه هيچ چيز ديگر نمي توانستي بيشتر از 10 دقيقه آرامش كني كه از در و ديوار (به رغم دختر بودنش) بالا نرود!

هر زمان كه خيلي شلوغ مي كرد مادرش انگار كه شعبده بازي كند يك جعبه كوچك مي داد دستش و انگار كه آبي ريخته باشي روي آتش

ديگر صدايي از دخترك نمي شنيدي

ست لوازم آرايش

و عجيب بچه با آن آرام مي گرفت

حدود 4-5 ساله بود و اين جعبه را كه مادرش به دستش مي داد مي نشست يك گوشه و خودش با خودش بازي مي كرد

لاك مي زد

رژ مي ماليد

گلسر به موهايش مي زد

انگشتر به دست مي كرد

و ….

همه اش هم اسباب بازي بود، يعني لاكش يك ظرف پلاستيكي خالي بود كه شبيه شيشه لاك ساخته شده بود

رژ لبش هم با اينكه قسمت بلايي اش رنگش قرمز بود هيچ رنگي نداشت

انگشتر و دستبند ها هم پلاستيكي بودند

فقط گلسرها قابل استفاده بود

فكر كردم تهاجم فرهنگي تا كجاها رسيده، بچه 4-5 ساله را چه اين حرفها

يكبار كه حرم رفته بودم دعا كردم كه اگر روزي دختر دار شدم آقا و خانم كمك كنند كه خوب تربيتش كنم

مطلب مرتبطي امروز ديدم كه در ادامه مي گذارم اگر خواندن را ادامه دهيد

بچه ها به شدت مشغول بازی بودند و صدای خنده و ذوق کردن هاشون نشون می داد که کاملا از مشغولیت جدیدشون راضی هستند و من خیالم راحت از اینکه دیگه کمتر دور و ور من میچرخند و نق می زنند که حوصلمون سر رفته یا بریم بیرون، و هم راحت از اینکه قرار بود بچه ها تنها یک ساعت از وقت خودشون رو در چند سایت بازی بگذرونن.

تو یک فاصله ای ، که به سفارش دوستم برای سرکشی به بچه ها و نظارت به مشغولیت جدیدشون وارد اتاق شدم چون صفحه مانیتور کامل به سمت ورودی اتاق بود از همون جا مشغول تماشای بچه ها شدم که با خنده و شوخی مشغول بازی بودند.

کمی توجه کردم ولی بعد از مدتی جا خوردم، بازی جالبی بود ولی تازه حواسم جمع شد ؛ دوزاریم افتاد که جنجال چند روز پیشمون تو خونه برای خریدن یک ست دخترونه لوازم آرایش برای چی بود.

اون روز خیلی ناراحت شدم چون به نظرم یه بچه ۷ ساله، چرا تو اوج بازی هاش کلید کرده روی این موضوع، اون روز خیلی باهاش حرف زدم و قول دادم براش بخرم ولی نه الان کمی که بزرگتر شد!!! حالا می فهمیدم علت اون همه هیجان و اصرار چی بود.

چیزی که من در صفحه می دیدم در حقیقت تمرین آرایشگری و انتخاب رنگ ها و مدل ها بود در یک سالن آرایش کاملا پیشرفته، خودمم کاملا سر ذوق اومده بودم و کم کم وارد بازیشون شدم واز نتیجه لذت می بردم….

اصل جریان

بسیاری از ما از بچه ها گرفته تا بزرگترها همیشه برای یک تجربه ساده و نهایتا تفریح  وارد سایت های بازی می شویم ولی بعد از مدتی این بازی ها پای ثابت ساعاتی از زندگی ما می شود.

اینکه در این سایت های بازی و عموما بازی های کامپوتری چه می گذرد ، که جای بحث طولانی دارد، اما برخی از این بازی ها که ما عموما آنها را بازی های سالم و بدون خطر و آسیب میدانیم و از آن دسته از سرگرمی هایی هم هستند که به دلیل روان و ساده بودن مورد استقبال بچه های کم سن وسال دوران ابتدایی و گاها پایین تر هم قرار می گیرد.

آرایشگاه بازی یا بازی پیرایش ستارگان، مانیکور بازی، بازی زیبا ها، آرایش عروس، لاک بازی، طراحی ناخن از جمله این بازی هاست.

ظاهر ساده برخی از این بازی ها این حس را القاء می کند که مشکل خاص و مطلب ناجوری ندارد؛ غافل از اینکه آموزش نهفته در این بازی ها و تاثیر گذاری عمیق ونهفته آن در تغییر سلیقه و ذائقه کودک و نوجوان و حتی بزرگسال غیر قابل چشم پوشی است.

در شروع این بازی ها فردی برای شما به نمایش گذاشته می شود که ظاهری نامطلوب و یا بهم ریخته دارد و شما به ترتیب با گزینه هایی که برای شما وجود دارد با محدودیت انتخاب بر اساس سلیقه طراح بازی رنگ پوست، چشم ها، موها، مدل ابرو و مو و حتی نوع شینیون و پس از آن نوع انواع و اقسام آرایش را انتخاب و بر تصویر اعمال میکنید. در این بازی ها شما حتی نوع لباس زیر و روی دختر یا پسر تصویر و زیور آلات مورد نظر را هم باید گزینش کنید.

انتخاب یا القاء آرایش خاص

نکته جالب که شما گزینه انتخابی برای رد کردن یک حالت نداشته و حتما باید برای ورود به مرحله بعد بالاخره یک گردنبند و یا مچ بند با طرح های خاص برای پسر مورد نظر انتخاب کنید.

این باید ها و نبایدها و گزینه های ارائه شده به شما به مرور برای اینکه بتوانید در انتها به تصویر مطلوب برسید به یک سلیقه و ذائقه مطلوب تبدیل شده و با گذشت زمان با توجه به جذابیت های بصری هم که دارد پایه ذهنی و سلیقه ی پوششی وآرایشی بچه ها را در ذهن آنها نهادینه می کند.

کودک و نوجوان هنگامیکه به پایان بازی می رسند و کارشان مورد تایید واقع شده و به اصلاح امتیاز می گیرد و برنده می شود با هزاران ستاره و نورافشانی و بانگ و فریاد برای این کار تشویق می شود.

این مطلوبیت و مقبولیت و تشویق های مجازی برای او حکم انگیزه پیدا کرده وبا جلوه بیرونی بر رفتار عادی وی کم کم به شالوده و سرشت ذاتی و بلانقص و غیر قابل نقد توسط دیگران تبدیل می شود.

این حقیقت یک تربیت مجازی طراحان بازی هاست.حقیقت تلخ ناتوی فرهنگی در ساده انگاری مقوله تربیت و اوقات تفریح وسرگرمی بچه ها.

bahejab.com