شهید آیه الله مدرس در بُعد علمی یکی از فقها، دانشمندان و صاحب نظران برجسته شیعه به شمار می آید. شهید مدرس، علاوه بر اشتغال به امر تحقیق و تدریس در بالاترین سطوح حوزه؛ یعنی «درس خارج»،[۱] نویسنده و اهل قلم نیز بوده است. آن شهید فقیه به طور عمده آثار خود را به زبان عربی تألیف می کرده است که در آن روزگار، تنها زبان علمی رایج در حوزه ها بوده است. نثر عربی مدرّس از نثرهای ساده و بی تکلّف علمی است. آن مرحوم به زبان فارسی نیز کتاب هایی تألیف کرده است.
مدرس، آثار و نوشته های متعددی (به صورت دست نویس) داشته است که اغلب آنها هنگام هجوم مأمورین دستگاه شهربانی رضاخانی به یغما رفت و مفقود شد. از دست نوشته های او جز چند نسخه باقی نمانده است. برخی از آثار و تألیفات او عبارت است از:
کتاب “زبور نور؛ هزار و یک نکته از زندگانی حضرت مهدی(عج)” نوشته محمدرضا رمزی اوحدی ازسوی انتشارات سعید نوین استان قم منتشر شد.
