قبل نوشت:
دوستی از تلفن همراه و معایبش نوشته بود خواستم کمی تصحیح کنم
————–
شدنی نیست هم بلاگی.
فکر کن اگر یک روز گوشی نداشته باشی
یادآوری ذکر روزانه ات چه می شود؟
یا خواندن جزء قرانت در اتوبوس و مترو ؟
دعای عهد سر صبحت را چطور بدون هنزفری گوشیت در بین راه اداره گوش می دهی؟!
یا لیست خریدت را کجا یادداشت می کنی که چیزی از قلم نیفتد؟
این همه شماره تماس را چطور به ذهنت می سپاری که در موقع لزوم استفاده کنی و کارت لنگ نشود
یا تاریخ های تولد را برای تبریک…
شاید پیامک رنگ احوالپرسیمان را کم رنگ کرده باشد اما ماهیت آن را و نیتش را که تغییر نداده
بماند که دیگر مثل گذشته ها نمی شود هفته ای یکبار به دایی و خاله و مادربزرگ سر زد، زن همسایه را هم که در آپارتمان بغلیمان است نمی توانیم هر روز ببینیم این که دیگر تقصیر موبایلمان نیست…
با گوشیت بازی نکن، نه پیامکی و نه حتی بازی های جاوا
اینطوری وقتت را نمی گیرد و از کار و زندگی نمی اندازدت.
زنگهایش را هم خوب انتخاب کن
اینطوری مزاحم کسی هم نمی شوی.
من که از وقتی گوشی خریدم بهره اش را هم دیده ام
خداوند قسمت کند مکه که رفته بودم در طواف هایم از روی گوشی قرآن می خواندم یک ختم قرآن با همین گوشی که بعضی ها آن را مزاحم می دانند در سرزمین وحی در حین طواف داشتم…
در طول مسیر که سوار اتوبوس بودم هم تا رسیدن به مسجد الحرام یا مسجد النبی و یا هر کجای عربستان که می رفتیم دعای توسل، عهد و زیارت عاشورا و … گوش می دادم
وقتی هم که دستم بر خانه کعبه بود با مادرم تلفنی حرف زدم، آنقدر خوشحال شد که در چنین موقعیتی به یادش بودم که گریه کرد.
امروز روز مهندس را به خیلی ها تبریک گفتم (نمی شد که لیست مهندسان دوست و فامیل را دستم بگیرم بروم درب منزلشان و تبریک بگوییم که)
و دیروز لیست خرید منزل را برای همسرم پیامک کردم که یادش نرود شب مهمان داریم
بماند وقتی قهر می کنیم اولین معذرت خواهی پیامکی است!
صبح ها هم گوشی هایمان با صدای اذان مرحون موذن زاده برای نماز صبح بیدارمان می کند.
چقدر کتاب الکترونیکی در گوشیم باشد خوب است؟…
چقدر مداحی؟ چقدر نوحه؟ چقدر …
با گوشی مصاحبه می گیرم
عکس خبری می اندازم
کانکت می شوم و در مواقع ضروری بعضی چیزها را در اینترنت چک می کنم
رادیو سلامت و رادیو قران هم که بماند…
————
بعد نوشت: از نگارش این متن هیچ مقصودی دنبال نمی شود جز برشمردن مزایای تکنولوژی وسیله ای به نام تلفن همراه
نکته: تکنولوژی مانند چاقوی دو دم است هم مزایا دارد هم معایب
نوشته: مریم اکبری
«خدا بود و دیگر هیچ نبود» عنوان کتابی است که به کوشش مهدی چمران تهیه شده است که مشتمل بر دستنگاشته ههایی است که در جمع آوری آنها زمان نگارش با تاریخ مشخص 
