سخنان امام علی (ع) در رحلت پیامبر(ص)
خدا می داند این غم جانکاه چقدر بر سینه امیر المونین علیه السلام تنگی می کند که حضرتش به هنگام تطهیر و غسل بدن پاکیزه پیامبر (ص) اینگونه دردمندانه ناله سر می دهد که:
” پدر و مادرم بفدای تو باد ای رسول خدا همانا با مرگ تو - رشته ای – از نبوت و احکام الهی و اخبار آسمانی بریده شد که با مرگ دیگران ( سایر پیامبران ) بریده نگردید . . .
اگر امر به شکیبائی و نهی از ناله و فریاد و فغان نفرموده بودی ، هر آینه ( در فراق تو ) سرچشمه های اشک چشم را ( با گریه بسیار ) خشک می کردیم ، و درد و غم پیوسته ، و حزن و اندوه همیشه باقی بود ، و خشکی اشک چشم و دائمی بودن حزن و اندوه در مصیبت تو کم است ، ولی مرگ چیزی است که بر طرف نمودن آن ممکن نبوده و دفع آن غیر مقدور است .
پدر و مادرم به فدای تو باد ، مارا نزد پروردگارت بیاد آورده و در خاطر خویش نگهدار .1
چگونگي دفن امام حسن مجتبی (ع)
هنگامي كه آن حضرت وفات كرد، جنازه اش را روي تابوتي گذاشتند و او را به محلي كه پيامبر صلي الله عليه و آله بر جنازه ها نماز مي خواند بردند.
امام حسين عليه السلام بر جنازه ي آن حضرت نماز خواند و سپس جنازه را كنار قبر رسول خدا حركت داد و در آنجا اندكي توقف داد.
عایشه خبردار شد كه بني هاشم قصد دارند، جنازه ي امام حسن عليه السلام را در كنار قبر رسول خدا صلي الله عليه و آله دفن كنند. پس بر استري زين كرده سوار شد و به آنجا آمد و گفت:«فرزند خود را از خانه ي من بيرون بريد كه نبايد در اينجا چيزي دفن شود و نبايد حجاب رسول خدا صلي الله عليه و آله دريده شود».
امام حسين عليه السلام به او فرمود: تو و پدرت، از پيش، حجاب پيامبر صلي الله عليه و آله را دريديد و تو به خانه ي پيامبر صلي الله عليه و آله كسي را بردي (مقصود ابوبكر است) كه دوست نداشت نزديك او باشد و خدا از اين كار از تو بازخواست خواهد كرد.
همانا برادرم حسن عليه السلام ، به من امر كرد كه جسدش را نزديك پدرش بياورم تا تجديد عهد كند. بدان كه برادرم از همه ي مردم به خدا و رسولش و قرآن داناتر بود. او داناتر از اين بود كه حجاب رسول خدا صلي الله عليه و آله را پاره كند. اگر دفن كردن در كنار قبر رسول خدا صلي الله عليه و آله از نظر ما جايز بود، مي فهميدي كه بر خلاف ميل تو او در آنجا دفن مي شد.
پس امام حسين عليه السلام، بدن مبارك برادر را به سوي بقيع حركت داد2
تير باران نمودن جنازه امام مجتبي عليه السلام
مرحوم علامه مجلسي و محدث قمي و ابن شهر آشوب نوشته اند كه، هنگام دفن بدن مبارك امام حسن عليه السلام دستور دادند جنازه ي آن حضرت را تير باران نمودند، تا جايي كه هفتاد تير از جنازه ي آن حضرت بيرون كشيدند.3
پس بني هاشم خواستند شمشير بكشند و جنگ كنند؛ ولي امام حسين عليه السلام فرمود: به خدا سوگند! وصيت برادرم را ضايع نكنيد. پس به آنها فرمود: اگر وصيت برادرم نبود، هر آينه او را دفن مي كردم و بينيهاي آنها را به خاك مي ماليدم. و آنگاه جنازه را به طرف بقيع حركت دادند و در كنار جده اش فاطمه ي بنت اسد دفن نمودند.4
پاداش زيارت قبر شريف امام حسن عليه السلام
امام صادق عليه السلام از پدرش امام باقر عليه السلام نقل كرد كه فرمود:
« امام حسين عليه السلام در هر شب جمعه، قبر امام حسن عليه السلام را زيارت مي كرد.» شيخ طوسي (ره) در كتاب تهذيب روايت مي كند:
روزي امام حسن عليه السلام به رسول خدا صلي الله عليه و آله عرض كرد:
پاداش كسي كه ما را زيارت كند چيست؟ پيامبر صلي الله عليه و آله در پاسخ فرمود:«آن كس كه مرا در حال حيات و ممات، زيارت كند يا پدر، يا برادر، يا تو را هنگام زندگي، و بعد از مرگ زيارت كند، بر من سزاوار است كه او را در روز قيامت، از حوادث آن روز، نجات دهم…»
1..(نهج البلاغه، خطبه 235 )
2.مناقب ابن شهرآشوب، ج 4، ص 29 و بحار الانوار، ج 44، ص 149 به نقل از كتاب العدد.
3.كشف الغمة، ج 2، ص 161، به نقل از جنابذى از علماى اهل سنت.
4.كشف الغمه، ج 2، ص 160، به نقل از ابن طلحه شافعى.