آيا نماز خواندن با چادر نازک که شبح بدن زير آن نمايان است صحيح است؟ اگر صحيح نيست کسى که با اين پوشش نماز خوانده وظيفه‌اش چيست؟

جواب：
بنابر احتياط واجب پوشاندن شبح بدن لازم است و بدون ستر آن نماز صحيح نيست ولى نمازهايى كه با اعتقاد به صحّت به صورت مذكور خوانده شده، صحيح و مجزى بوده است.

استفتائات مقام معظم رهبری

 مرگ ناگهانی و قبول نشدن دعا
امام صادق (ع) می فرمایند：

خانه ای که در آن غنا و موسیقی باشد از مرگ و مصیبت دردناک در امان نیست ودعا در آن به اجابت نمی رسد و فرشتگان وارد آن نمی شوند.(1)

سبب نفاق

امام صادق (ع) می فرمایند: نواختن موسیقی نفاق را در دل می رویاند همانطور که آب سبزه را می رویاند.(2)

 موسیقی سبب رفتن برکت از زندگی

پیامبر می فرمایند: فرشتگان به خانه ای که قمار، شراب و وسایل موسیقی در آن باشد وارد نمی شود دعای اهل خانه مستجاب نمی گردد. خیر و برکت هم از آنجا می رود.(3)

عامل زنا

رسول خدا (ص) می فرمایند: غنا و موسیقی کاری است که انسان را به زنا می کشاند.(4)

در حدیثی دیگرآمده است که : از غنا و موسیقی دوری کنید زیرا موسیقی حیا را از بین می برد و سبب زیاد شدن غریزه جنسی می شود . مردانگی مرد را نابود می سازد و هر کاری که شراب می کند موسیقی هم انجام میدهد.  و اگر مبتلا به موسیقی شدید از زنان بپرهیزید برای آنکه موسیقی و زنا انسان را به زنا می کشاند.(5)

 عذاب اخروی

رسول خدا (ص) می فرمایند: کسی که به لهو گوش دهد در روز قیامت در گوشش سرب داغ ریخته می شود.(6)

 سوء عاقبت

مردی به امام صادق(ع) عرض کرد: همسایگان من کنیزانی دارند که آواز می خوانند و با عود (یکی از آلات موسیقی) می نوازند . چه بسا به هنگام قضای حاجت نشستنم را طول می دهم، تا صدای آنها را بیشتر بشنوم.امام فرمودند: « این کار را نکن. در روز قیامت در برابر خداوند هیچ عذری نداری ؛ مگر سخن حق را نخواندی که می فرماید : گوش، چشم، دل، مسئولند و در برابر کارهایی که کرده اند، مورد سؤال واقع می شوند. » مرد عرض کرد : به خدا سوگند گویا این آیه را تاکنون نخوانده و نشنیده بودم. دیگر به خدا این کارها را انجام نمی دهم و از اوآمرزش می طلبم . امام سپس فرمودند: «برخیز و غسل کن و آن چه می توانی نماز بخوان، چون تا کنون به گناه بزرگی مشغول بودی و چه بد حال وتیره بخت بودی اگر بدون توبه و بر این حال از دنیا می رفتی.»(7)

قساوت قلب

رسول خدا (ص) به حضرت علي (ع ) مي باشد كه به ایشان فرموده اند:« يا على؛ سه كار دل راسخت كند: گوش دادن به آواز و موسيقى و شكار و به دربار سلاطين رفتن.(8)

بی حیایی و بی تفاوت شدن

امام صادق علیه السلام ：

كسي كه در خانه اش چهل روز بربط ( نوعي تار ) نواخته شود خداوند متعال شيطاني را به نام قفندر بر او مسلّط مي كند كه عضوي از اعضاي وي باقي نمي ماند مگر اينكه او را در برمي گيرد و هنگامي كه اين گونه شد حيا از او گرفته مي شود✅ به گونه اي كه نسبت به آنچه به او گفته مي شود بي تفاوت مي گردد».(9)

منابع:
1-    کافی جلد 6 ص 433
2-    کافی جلد 6 ص 434
3-    وسائل الشیعه ج12 ص 235
4-    الدر المنثور ج5 ص 305
5-    الدر المنثور ج5 ص 305
6-    مستدرک الرسائل ج 13 ص 222
7- کافی،ج6،،ص1655،ح10.
8- نصایح، ترجمه آیت الله احمدجنّتی ،ص 134.
9- کافی،ج6،،ص1655،ح17.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به حقوق زنان از زاویه‌هاى دیگر توجه شد و این نگاه، بسیار ژرف و همه سویه و راهگشا و کمال آفرین بود و با آنچه غرب می‌گفت و در پى گستراندن آن به دیگر سرزمین‌ها بود، فرق اساسى داشت.این نگاه ویژه انقلاب اسلامى به حقوق زنان و به آزادى و تساوى آنان، سبب شد شمارى از باورمندان به فرهنگ و نهضت غرب، برانگیخته شوند و این حرکت را با آن قالبى که می‌شناختند سازگار نیابند و بپندارند که حقوق زنان در انقلاب اسلامی و دین اسلام نادیده گرفته می‌شود.

شبهاتی که در این راستا درباره حقوق زنان مطرح می‌شوند معمولاً مواردی هستند که با خط‌کش تفکر غربی اندازه گیری شده و در نهایت منجر به زیر سؤال بردن نگاه اسلام به زن می‌شود و با توجه به اهمیت مسئله زن به عنوان 50 درصد مهم از جوامع بشری و احترامی که جنس مرد نیز برای او قائل است، این شبهات ضربات سختی بر پیکره اعتقادات مسلمانان و علاقه‌مندان به اسلام می‌تواند وارد کند.

شبهاتی که در خصوص احکام و حقوق قصاص و دیه بین زن و مرد که به عنوان تبعیض از نگاه غیراسلامی مطرح می‌شود.

شبهه:

نابرابری زن و مرد در میزان دیه و مشروط کردن قصاص مرد در برابر زن به پرداخت نصف دیه مرد با عقل و عدالت ناسازگار است. به این بیان که در صورت فوت مردی عادل، هیچ کس عده‌ای بی‌گناه را مسئول پرداخت دیه به خانواده او نمی‌داند، پس چطور هنگام خون‌خواهی زنی بی‌گناه،‌ خانواده داغدار و ستمدیده او را می‌توان موظف به پرداخت نصف دیه مرد ظالم و قاتل و تأمین مخارج خانواده او کرد. چنین قانونی نه با عدالت سازگاری دارد و نه با عقل.

پاسخ:

نخست: ایرادی که متوجه این شبهه می‌شود، جدا از هم فرض کردن جامعه زنان و مردان است. درحالی‌که نباید جامعه زنان مردان را جدا از هم فرض کنیم، بلکه زنان و مردان باهم عضو یک جامعه هستند و هر خانواده‌ای متشکل از زن و مرد است؛ اگر ما دو خانواده (الف) و (ب) را در نظر بگیریم، همان‌طوری که ممکن است زن مقتول از خانواده (الف) و مرد قاتل از خانواده (ب) باشد، امکان دارد که زن مقتول از خانواده (ب) و مرد قاتل از خانواده (الف) باشد.

به دیگر بیان، همان‌طوری که ممکن است مردی از خانواده (ب) زنی از خانواده (الف) را به قتل برساند و محکوم به قصاص به صورت مشروط در عمد و یا پرداخت نصف دیه در غیرعمد گردد،‌ امکان دارد که مردی از خانواده (الف) زنی از خانواده (ب) را به قتل برساند و محکوم به قصاص به‌صورت مشروط در عمد و یا پرداخت نصف دیه در غیرعمد شود.

لذا اگر ما به خانواده ـ که متشکل از افراد مذکر و مؤنث است ـ نظر کنیم می‌بینیم که مساوی هستند و این قانون هیچ تعارضی با عقل و عدالت ندارد، بلکه کاملا عقلانی و عادلانه و درصدد جلوگیری از گرفتار شدن خانواده قاتل در دام تنگدستی و انحراف است.

دوم اینکه: مقایسه فرد بی‌گناهی که فوت کرده با قاتل محکوم به قصاص، موجه به نظر نمی‌رسد. زیرا در فرض دوم می‌توان از اولیای زنِ خواهان قصاص، نصف دیه مرد را تقاضا نمود، لیکن در فرض نخست از چه کسی و کدام‌یک از افراد جامعه و به چه دلیل می‌توان تقاضای دیه کرد؟ آری، اگر او فرزندان صغیر و نیازمندی دارد، حکومت اسلامی موظف است از بیت‌المال به آنان کمک کند.

سوم: فقه امامیه در احکام مربوط به قتل نفس دو موضوع حق مجازات که جنبه کیفری و بازدارندگی دارد ـ و حق دریافت خسارت (دیه) ـ که جنبه حقوقی دارد ـ را از هم تفکیک می‌کند. از نظر کیفری، هیچ تفاوتی بین زن و مقتول و مرد قاتل نیست و تفاوت بین آنها تنها از بُعد حقوقی است و این موضوع نیز نه به خود قاتل و مقتول، بلکه به بستگان آنها مربوط می‌شود که از قتل متضرر می‌شوند.

روشن است که در نظام اسلامی، خانواده مرد مقتول بیش از خانواده زن مقتول خسارت و زیان می‌بینند. لذا قانون‌گذار خواسته است بین زن و مرد مقتول از لحاظ حقوقی به‌نوعی عدالت ـ نه برابری ـ برقرار سازد. علاوه بر این‌که، نابرابری زن و مرد در دیه درنتیجه به نفع زنان است، نه مردان. زیرا دیه مقتول به وراثش می‌رسد. لذا زن در قتل شوهر از یک دیه کامل ارث می‌برد، درحالی‌که مرد در قتل همسرش از نصف دیه ارث می‌برد.

۱٫ الصَّلاة مِعرَاجُ المُؤمِن
نماز، معراج مؤمن است.

کشف الاسرار، ج ۲، ص ۶۷۶

2. الصَّلاة نُورُ المُؤمِن
نماز نور مؤمن است.

نهج الفصاحه، ص ۳۹۶

3. عَلَمُ الایمَان الصَّلاة
علامت و نشانه ایمان نمازاست.

شهاب الاخبار، ص ۵۹

4. الصَّلاة عِمَادُ دِینُکُم
نماز، پایه و ستون دین شماست.

میزان الحکمه، ج ۵، ص ۳۷۰

ادامه »

 در پی حادثه حج امسال که تعداد زیادی از مسلمانان در حال احرام و حین انجام مناسک حج، یعنی در یکی از بهترین حالات بندگی خداوند متعال به طرز فجیع و رقت بار جان باختند؛ ذکر چند حکم شرعی و مسائل دینی می تواند مفید واقع شود به ویژه برای کسانی که با این جان باختگان در ارتباطند:

احکام کفن و دفن حجاج درگذشته

1. دفن بدنهای مطهر این عزیزان در گلزار شهدا که تسکینی بر دردهای صاحبان عزاست به این معنا نیست که این عزیزان به مانند شهید در معرکه بی نیاز از غسل و کفن هستند؛ زیرا کشته ای نیاز به غسل و کفن ندارد که شهید در معرکه باشد و او کسی است که در جبه جنگ کشته شده باشد و اگر کسی خارج از جبهه كشته شود باید غسل داده شود و كفن شود هر چند هر دو شهید هستند.[1] بنابراین لازم است بدنهای مطهر این عزیزان غسل داده شده و کفن شود.
هر چند این عزیزان که در راه خدا هجرت کردند و در این راه جان دادند نزد او مأجورند:
مَنْ یَخْرجْ مِنْ بَیْتِهِ مهاجِراً إِلَى اللَّهِ وَ رَسولِهِ ثمَّ یدْرِكْه الْمَوْت فَقَدْ وَقَعَ أَجْره عَلَى اللَّهِ وَ كانَ اللَّه غَفوراً رَحیماً (نساأ:100) و هر كس كه از خانه خود به قصد هجرت به سوى خدا و پیامبرش بیرون رود، سپس مرگ او را دریابد، بی تردید پاداشش بر خداست و خدا همواره بسیار آمرزنده و مهربان است.

2. در غسل میت این حاجیانی که محرم به احرام حج بوده اند و اجل مهلت نداد تا از احرام خارج شوند؛ چون هنوز محرم هستند در غسل دوم که با آب مخلوط با کافور انجام می شود نباید از کافور استفاده کنند و لازم است غسل دوم را هم به مانند غسل سوم با آب خالص انجام دهند.

«كسى كه براى حج احرام بسته است اگر پیش از تمام كردن سعى بین صفا و مروه بمیرد، نباید او را با آب كافور غسل دهند و به جاى آن باید با آب خالص غسلش بدهند و همچنین اگر در احرام عمره پیش از كوتاه كردن مو، بمیرد.» [2]

3. یکی از احکام میت که واجب است پس از غسل دادن او انجام شود حنوط کردن است به این معنا که واجب است به پیشانى و كف دستها و سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاهاى او كافور بمالند. این کار (حنوط کردن) برای این جان باختگان که هنوز محرم به احرام حج هستند ممنوع است چرا که ایشان هنوز در حال احرام هستند و استفاده از بوی خوش بر محرم حرام است.

« كسى كه براى حج احرام بسته است، اگر پیش از تمام كردن سعى بین صفا و مروه بمیرد، حنوط كردن او جایز نیست و نیز اگر در احرام عمره پیش از آن كه موى خود را كوتاه كند بمیرد نباید او را حنوط كنند.» [3]

4. اما پوشاندن سر و صورت که یکی از محرمات احرام است در هنگام کفن کردن این عزیزان منعی ندارد و باید به مانند دیگران کفن شوند.
«كسى كه براى حج یا عمره احرام بسته اگر بمیرد باید مثل دیگران كفن شود و پوشاندن سر و صورتش اشكال ندارد.» [4]

ادامه »