این روزهای محرم با سال های قبل خیلی متفاوت است..

سال های قبل شاید آنچنان که باید به رباب فکر نمیکردم و دلم برای علی کوچک امام حسین آنچنان که باید نمی لرزید..اما این روزها که تو بی تابانه و با اشتیاق شیر میخوری بهتر از گذشته میفهمم که کودک شیرخواره تا چه اندازه مشتاق شیر مادر است و مشتاق تر از او مادری ست که از دل و جان شیر می دهد.. قبلها نمیدانستم تا چه اندازه جریان شیر در بدن مادر به خوردن آب و شیر و مایعات وابسته ست و بی تابی کودکی را هنگامی که شیری در سینه مادر نیست ندیده بودم..

اما حالا که تو هستی شاید اندکی و تنها اندکی بتوانم حال رباب را در آن گرمای سوزان و بی آبی و عطش درک کنم..

حالا می فهمم که چرا در مجالس امام حسین آنها که مادرند بیشتر اشک می ریزند.. مادرهایی که می دانند عشق مادری چه عشقی ست..

اگر هاجر هفت بار طول بین دو کوه صفا و مروه را به خاطر آب برای اسماعیلش پیمود در آخر با جاری شدن زمزم زیر پای فرزندش دلش آرام گرفت اما دل رباب چه شد در کربلا..

جز این نیست که این شیرزن بزرگ علی کوچکش را به او سپرد چه سیراب برگردد چه عطشان و کشته ی او.. چرا که “هر که شد کشته ی او نیک سرانجام افتاد” و یک مادر مگر جز سرانجام نیک برای فرزندش چیز دیگری میخواهد و علی کوچک امام حسین بزرگترین شهید کربلا شد و چه سرانجامی بهتر از این…

و من در این روزها و شب های با عظمت برای پسرم بهترین سرانجام را از خدای حسین می خواهم…

منبع: وبلاگ امانت آسمانی

گذشته های نه چندان دور وقتی کسی از خانه خارج می شد، دسترسی به آن ممکن نبود مگر اینکه به خانه یا جایی برسد که بتواند با تلفن ثابت صحبت کند. یادتان هست؟ تلفن های مشکی بزرگ با شماره گیرهای چرخان. بعد هی تلفن ها کوچک و جمع و جور شدند،بیسیم شدند و می توانستیم در همه جای خانه با آنها صحبت کنیم. سر و کله‌ی  کامپیوترهای خانگی هم پیدا شد. با مانیتور های بزرگ که اندازه ی یک تلویزیون بود. روزهای اولی که موبایل یا همان تلفن همراه وارد زندگی هایمان شد، را هیچ کدام به خوبی بیاد نداریم. بی سر و صدا آمد. اول مدیرها و افراد ثروتمندتر خریدند و بعد کم‌کم شماره تلفن همراه مثل نام پدر و شماره‌ی شناسنامه پای ثابت مشخصات فردی‌مان شد

قدم بعد داشتن رایانه شخصی و دسترسی به اینترنت پر سرعت بود. چت و فیس بوک و …. . خلاصه هر دم از این باغ بری می رسید تا اینکه گوشی‌های اندرویدی  با امکانات ویژه آمدند و شدند گل سرسبد آدم‌هایی که ارتباط‌های مجازی را به واقعی ترجیح می دادند.

گوشی به دست، می خواهیم تنهایی و نیازهایمان را در فضایی بر طرف کنیم که خیلی چیزها در آن هست اما واقعی نیست. این گوشی های پیشرفته، خانواده‌های ما را هم تحت تاثیر قرار داده. چون همیشه جوان‌ترها پیشتاز هستند، فرزندان در دنیایی قدم می‌زنند که برای برخی والدین تعریف مشخص ندارد. همسران هم می توانند کنار گوش هم با یک وسیله‌ی کوچک در یک دنیای بزرگ قدم بزنند.

نظر شما چیست؟ پای وایبر و ویچت و واتزاپ به خانه‌ی شما هم باز شده؟

با تعجب و دلسوزی ! می پرسند “دومی هم پسره!!”

اکثرا با اطمینان از کفایت دو فرزند میگویند “عیبی نداره دختر بزرگ کردن سخته!”

تعداد کمی هم میگویند “ان شالله سومیش دختره!”

یکی دو تا خانم مسن هم تحسینم کرده اند!

و من نمی دانم چه بگویم که کوتاه باشد و اقناع شوند.

شاید باید تمام ده جلسه “مهم ترین عامل در تعیین مقدرات بشر ” را خلاصه بگویم.

مقدرات ما جوری رقم می خورد که بهترین شرایط برای امتحان ما فراهم گردد.. امتحانی که لازمه کمال ماست.

و من نهایت دعایم این است که خدایا امتحانی را از ما بگیر که در  آن بیشترین کمال و تقرب را کسب کنیم .

ادامه »

و خداوند مادر را _ مرا _ جرعه ای از عطوفت خاصه اش نوشاند تا صبور باشد و حلیم , مهربان باشد و مجاهد.

و فرزند را _ تو را _ امانتی گران بها قرار داد ،پر از شکوفه های امید و سرزمینی به وسعت فطرت پاکی که بر آن خلق شدی , تا من با باورها و بلد ها و نابلدهایم تلاش کنم تا تو را انسانی به سمت کمال بپرورانم.

حالا من ، پسر جان ! مادر سیزده ساله ای هستم که هزار خطا کرده ام در این راه ، و تو عزیز مادر سیزده سالگی ات را با خنده ها و شادمانی زایدالوصف ات تمام می کنی و قدم در سال بعدی عمرت می گذاری ، شاید فارغ از تمام دغدغه هایی که هر روز در قلب من بیشتر از قبل می شود و عشقی که عجیب بی نهایت است.

میوه ی دلم برای من کارنامه ی درخشانی که امروز از معاون آموزشی ات گرفتم خیلی با ارزش است اما خودت خوب می دانی که دل مادرت از تو توقع دیگری دارد . در کنار بیست های ردیف شده ای که برای شان زحمت کشیدی یاد بگیر برای بیست های اخلاقی هم مجاهده لازم است ، برای رسیدن به آن قله ی بزرگ بندگی خدا ، خیلی بیشتر از این روزها و شب های تلاشت باید کار کنی .

تولد تو مقارن شد با چند اتفاق خوب ، هر مادری دوست دارد برای این اتفاقات خوب فلسفه ببافد هر چند تاثیری هم در روند تربیتی فرزندش نداشته باشد. اینکه در ساعات اولیه روز  ولادت پیامبر صلوات الله علیه و آله و سلم و امام صادق علیه السلام دنیا آمدی و بامداد بلندترین روز سال و سالروز شهادت مردی که اسطوره ی سال های نوجوانی من بود ؛ شهید چمران!

حالا امسال ، برای اولین بار دلم می خواهد برایت بگویم که چه اندازه دوست دارم به جای این مردان بَزَک کرده ی غربی و جومونگ های شرقی و اسطوره های ورزشی و خوانندگان و بازیگران ، الگوی تو ، مرد روبروی دیدگانت و افق نگاهت فقط هم او باشد. یک مجاهد در راه خدا که علم را با عملش مزین کرد  و ایمانش را با علمش !

جگر گوشه ام ، در این روزگار که به هر بهانه ای ممکن است از هر جایی الگو بگیری سخت حواست باشد که دین و سرزمین ما خود مهد هزار هزار اسطوره است. خیلی دور نمی روم که خودت هم به مدد  کتاب های نوجوانی من و آلبوم عکس های سالهایی که هم سن و سال این روزهای تو بودم ، و کتاب هایی که پدر برایت هدیه می آورد ،خوب می شناسی شان . از عشقت به شهید تجلایی و برونسی تا ارادتت به شهید بابایی و صیادشیرازی . از حافظه ات که پر شده از داستان های شاهنامه و حکایت های سعدی تا علاقه ی بی اندازه ات به اشعار حافظ و مشاعره های طولانی… اینها مرا خوشحال می کند اما حق دارم در آغاز فصل جدیدی از عمر گرانبهایت نگران تو باشم.این نگرانی را از سر مهر از من بپذیر ، بگذار مادری ام را بکنم همانطور که من تو را برای بچه گی ها و بازی ها و شیطنت هایت آزاد می گذارم.

چراغ خانه ام ، از بوسه های سفت و سختت تا بداخلاقی های تحمل ناپذیرت ، همه را به جان می خرم اما از تو می خواهم مرا با همین حرف ها و به قول خودت نگرانی ها بپذیر . دلشوره هایم برای نمازهای دیر شده ات را به حساب کلانتر بودن نگذار ، مراقبت از نوع خوردنی هایت را هم به حساب خانم ایمنی بودن!

پسر احساساتی و سخت ِ من ، با من بساز ، من تو را نه برای خودم که والله برای خدا می خواهم… به اشک هایم رحم کن ، به چشم هایی که همیشه در پس هر دعا جاده ی آینده ی تو و همه ی فرزندان شیعه را غبار می روبد .

مایه ی افتخارم ، درس بخوان اما نه آن علم که تو را از خدا دور کند و غرور و نکبت گریبانت را بگیرد . هدف داشته باش و از همین حالا برای هدف والایت تلاش کن. و بدان دعای مادر همیشه بدرقه ی راه توست.

هزاران هزار شکر که خدا تو را به من داد تا لذت داشتن موجودی عجیب و دلنشین را تجربه کنم…برایت از خدا بندگی خالصانه ی خودش و خدمت به خلقش را می خواهم.

جان ِ مادر دوستت دارم .

منبع : ابناء الهدی