غرق شدن در گوشی
بازی Pokémon Go هجدهمین بازی از سری بازی‌های پوکمون است، اما این بازی چه تفاوتی با دیگر بازی‌های پوکمون و حتی با دیگر بازی‌های پرجمعیت آنلاین (MMO) دارد؟ تفاوت اصلی این بازی با بازی‌های دیگر استفاده از سیستم موقعیت‌یاب و نقشه برای بازی است. برخلاف خیلی از بازی‌ها که افراد در کنجی از خانه در گوشی خود فرومی‌روند،‌ در این بازی، بازیکن باید حرکت کند،‌ راه برود و حتی به مناطق گوناگون برود تا بتواند پوکمون‌ها را پیدا و اسیر کند. این اتفاق از یک نظر شاید بسیار خوب به نظر برسد. افراد دیگر در گوشه‌ای کز نمی‌کنند اما اتفاقی که می‌افتد خیلی بدتر است. وقتی شما صحنه شکار دسته‌جمعی تعداد زیاد بازیکن پوکمون گو را می‌بینید به یاد حمله زامبی‌ها در فیلم‌های علمی تخیلی می‌افتید. تجمعاتی بالغ بر چند صد نفر و همه در حال نگاه به موبایل‌های خود و حرکت به اطراف،‌ بدون توجه به اتفاقات پیرامونشان. بسیار گزارش شده افرادی که وارد ملک شخصی دیگران، موزه‌ها و مغازه‌ها شده‌اند در حالی که در گوشی خود به دنبال پوکمون بوده‌اند. از این دسته اتفاقات می‌توان به گرفتن پوکمون در موزه هولوکاست نیویورک و حتی عکس یادگاری سیاست‌مداران با این موجودات خیالی اشاره کرد.

فناوری این بازی چیز جدیدی نیست. در سال 2012 شرکت nintendo با همکاری گوگل بازی‌ای را به نام Ingress برای اندروید منتشر کردند. این بازی براساس یک داستان خیالی طراحی شده است. بازی Ingress دقیقاً شیوه‌ای مشابه بازی پوکیمون گو دارد. بازیکنان از بین 2 گروه موجود یک گروه را انتخاب کرده و روی نقشه (نقشه واقعی) به دنبال پرتال‌هایی (Portal) هستند که با نقاط آبی و سبز مشخص شده‌اند تا آنها را تسخیر کرده و بازی را پیش ببرند.

اما درباره ایران، از آنجایی که یکی از حامیان و سرمایه‌گذاران اصلی این بازی Google است، بر اساس بخشی از قوانین آن، دادن چنین خدماتی به کشورهایی مانند ایران ممنوع است. در صورتی که شما تلاش کنید تا با نشانی IP ایران این بازی را انجام دهید به شما اجازه وارد شدن به سرورها را نمی‌دهد و به عبارت ساده‌تر نمی‌توانید بازی کنید. شاید این محدودیت سبب شده که سونامی این بازی با شدت کمتری به ایران برسد و حتی تبدیل به یک موج ملایم شود.این بازی به موارد زیادی ازجمله مکان شما،‌ نقشه و حتی دوربین دسترسی دارد. شاید خیلی‌ها به این بی‌اندیشند که اطلاعات زیادی را در اختیار سازندگان بازی قرار می‌دهند، اما این اطلاعات را خیلی از نرم‌افزارهای دیگر چون اینستاگرام و تلگرام نیز در اختیار دارند. لذا به نظر می رسد خطر خاصی را نمی‌توان در محدوده اطلاعات مخاطبان در نظر گرفت.

هشدارهای امنیتی را جدی بگیرید
خطر اصلی این بازی در جای دیگری قرار دارد. بعد از انتشار این بازی، انواع هشدارهای امنیتی برای حفظ سلامت بازیکنان از طرف پلیس،‌ هم در آمریکا و هم در کشورهای دیگر مانند استرالیا،‌ منتشر شد. ازجمله این هشدارها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد؛
1- مراقب گوشی‌های خود در جاهای شلوغ یا بسیار خلوت باشید. ممکن است هدف دزدان قرار بگیرید.
2- رفت‌وآمد خود را با خانواده هماهنگ کنید و زمان بازگشت خود را به آنها اطلاع دهید.
3- برای گرفتن پوکمون وارد مناطق ممنوعه نشوید.
4- هنگام رانندگی پوکمون بازی نکنید.
5- هنگام عبور از خیابان به تردد ماشین‌ها دقت کنید.
می‌توان گفت بیشترین خطری که بازیکنان را تهدید می‌کند، سرقت، تصادف با ماشین و سقوط در چاه و چاله است.

جرینگ جرینگ سکه‌ها
در کنار این صحبت‌ها بد نیست به بخش اقتصادی این بازی نگاه کنیم. این بازی علاوه بر شکست رکوردهایی چون تعداد دانلود در روز (که برای روزهای نخست بین 4 تا 5 میلیون بود) از نظر درآمدزایی نیز رکوردی جدید خلق کرده. در آمد این بازی به ازای هر کاربر 2 برابر میانگین صنعت بازی‌های موبایلی است. در حالت خوب، یک بازی به ازای هر کاربر چیزی نزدیک به 15 سنت درآمد دارد اما این بازی به ازای هر کاربر 25 سنت درآمد داشته است. با در نظر گرفتن رقم بسیار بالای کاربران آن، این بازی را می‌توان بسیار پرسودتر از بازی‌هایی هم چون کلش آف کلن دانست. فقط یک نمونه از گستردگی مخاطبان این بازی را در آمار سایت SurveyMonkey می‌توان دید. طبق این آمار در سه‌شنبه گذشته نزدیک به 26 میلیون کاربر آمریکایی (فقط آمریکایی‌ها) پوکیمون گو را بازی کرده‌اند.سخن آخر اینکه می‌توان گفت، جامعه جهانی به‌زودی با پدیده‌ای جدید به نام موبایل زامبی روبه‌رو خواهد شد. افرادی که در حال بازی کردن با موبایل‌های خود راه می‌روند و زندگی می‌کنند. این افراد وجود داشتند اما به‌واسطه پوکیمون گو به وسط خیابان‌ها آمده‌اند. باید خود را برای برخورد با این موج آماده کنیم.

منبع: مشرق نیوز

صفحات: 1· 2