شیخ کلینى به سند معتبر از حضرت باقر علیه السّلام روایت کرده: هرکه در صبح این دعا را بخواند، در آن روز چیزى به او گزندى نزند ان شاء اللّه تعالى

اَللّهُمَّ اِنّى اَصْبَحْتُ فى ذِمَّتِکَ وَ جِوارِکَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْتَوْدِعُکَ دینى وَ نَفْسى وَ دُنْیاىَ وَ آخِرَتى وَ اَهْلى وَ مالى وَ اَعُوذُبِکَ یا عَظیمُ مِنْ شَرِّ خَلْقِکَ جَمیعاً وَ اَعُوذُبِکَ مِنْ شَرِّ ما یُبْلِسُ بِهِ اِبْلیسُ وَ جُنُودُهُ

خدایا صبح کردم در حفظ و پناه تو، خدایا به تو مى سپارم دین و خود و دنیا و آخرت و خاندان و دارایى ام را، و به تو پناه مى آورم اى بزرگ، از شرّ همه آفریدگانت، و به تو پناه مى آورم از شرّ آنچه که ابلیس و لشکریانش به وسیله آن باعث ناامیدى از رحمت خدا مى گردند.

-شیخ کلینى و برقى به سندهاى معتبر، از حضرت صادق و کاظم علیهم السّلام روایت کرده اند: چون نزدیک غروب آفتاب شود، این دعا را بخوان، تا از شرّ هر درنده و گزنده و شرّ شیطان لعین و فرزندانش، و شرّ هر صاحب زهرى، و دزدان و دیوانگى ایمن گردى.

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذى لَمْ یَتّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فِى الْمُلْکِ وَالْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى یَصِفُ وَلا یُوصَفُ وَ یَعْلَمُ وَلایُعْلَمُ یَعْلَمُ خآئِنَةَ الاَْعْیُنِ وَ ما تُخْفِى الصُّدُورُ وَ اَعُوذُ بِوَجْهِ اللَّهِ الْکَریمِ وَ بِاسْمِأللَّهِ الْعَظیمِ مِنْ شَرِّ ما ذَرَءَ وَ بَرَءَ وَ مِنْ شَرِّ ما تَحْتَ الثَّرى وَ مِنْ شَرِّ ما ظَهَرَ وَ ما بَطَنَ وَ مِنْ شَرِّ ما کانَ فِى اللَّیْلِ وَالنَّهارِ وَ مِنْ شَرِّ اَبى مُرّة وَ ما وَلَدَ وَ مِن شَرِّ الرَّسیسِ وَ مِنْ شَرِّ ما وَصَفْتُ وَ ما لَمْ اَصِفْ وَالْحَمْدُلِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى اش همیشگى است، ستایش خداى را، که فرزندى برنگرفته، و در فرمانروایى شریکى براى او نیست، و ستایش خداى را که وصف مى کند و وصف نمى شود، و مى داند، و دانسته نمى شود، خیانت چشم ها و آنچه را سینه ها پنهان مى کنند مى داند، پناه مى برم به جلوه خداى کریم، و به نام خداى بزرگ، از شرّ آنچه آفرید و پدید آورد، و از شرّ آنچه در زمین است، و از شرّ آنچه پیدا و پنهان است، و از شرّ آنچه در شب و روز است، و از شرّ ابلیس و آنچه زاد، و از شرّ بیمارى پایدار و از شرّ آنچه وصف کردم و وصف نکردم، و ستایش خداى را پروردگار جهانیان.

.

- و نیز کلینى به سندى در حدّ سند صحیح روایت کرده: مردى به محضر حضرت صادق علیه السّلام عرضه داشت: به من دعایى تعلیم کن که هر صبح و شب بخوانم، حضرت فرمود: این دعا را بخوان:

اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى یَفْعَلُ ما یَشآءُ وَلایَفْعَلُ ما یَشآءُ غَیْرُهُ اَلْحَمْدُلِلَّهِ کَما یُحِبُّ اللّهُ اَنْ یُحْمَدَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ کَما هُوَ اَهْلُهُ اَللّهُمَّ اَدْخِلْنى فى کُلِّ خَیْرٍ اَدْخَلْتَ فیهِ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ اَخْرِجْنى مِنْ کُلِّ سُوَّءٍ اَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

ستایش خداى را که هرچه بخواند انجام دهد، و هرچه غیر او بخواهد انجام ندهد، ستایش خداى را، آنگونه که خدا دوست دارد، ستوده گردد، ستایش خداى را چنانچه او شایسته آن است، خدایا مرا وارد کن در هر خیرى که در آن وارد کردى محمّد و خاندان محمّد را، و خارج کن از هر شرّى که محمّد و خاندان محمّد را خارج نمودى، درود خدا بر محمّد و خاندان محمّد.

صفحات: 1· 2