اما حق پدر تو این است که بدانی همانا او اصل و ریشه توست و تو فرع و شاخه او هستی و اگر او نبود تو هم نبودی .

پس هرگاه چیزی در خود دیدی که باعث شگفتی تو شد بدان که پدرت منشا این نعمت برای توست
بنابراین خدا را ستایش کن و از پدرت به اندازه حقی که بر تو دارد تشکر کن (و بدان قدرت و نیرویی برای یاری تو در ادای حق پدر نیست مگر قدرت الهی)

برگرفته از رساله حقوق امام سجاد (علیه السلام)/ حق پدر

ائمه هدات علیهم‌السلام، زندگانی‌ای هم‌سو و همانند سایرین داشتند. آنان اسوه‌اند؛ چون در عین مانند دیگران‌بودن، توانستند برترین باشند. در این میان، نقش زنان در زندگی ایشان و حضور آنان در تداوم و کمک‌دهی به حرکتشان نیز نقشی کم‌رنگ و بی‌اثر نبوده است؛ چنان‌چه هر مرد فعال و صالح و عالم دیگری، از حضور زنانی همراه و هم‌گام بهره‌مند بوده است.

به گزارش مهرخانه، امام حسین علیه‌السلام در زندگانی خود از حضور زنان بهره برده‌اند؛ زنانی که هر یک، از جایگاه ویژه اجتماعی و الهی برخوردار بودند و مؤمن به معنای واقعی کلمه؛ زنانی که استمراربخش و زنده‌نگاه‌دارنده قیام عاشورا بودند و اتمام‌گر رسالت حضرت با صبوری و نجابت و محبت خالص و سرشارشان.

الف- تربیت فاطمی زهرای مرضیه سلام‌الله‌علیها
زهرا سلام‌الله‌علیها دخت رسالت است و همسر امیرالمؤمنین علیه‌السلام و مادر امامت. امامت از زهرا سلام‌الله‌علیها ادامه یافت و او مادر نسل نبوی است.

در مادرانگی‌های زهرای مرضیه سلام‌الله‌علیها سخن بسیار رفته است و مسلماً حسین بن علی علیه‌السلام آن‌چه که دارد و عرضه داشته داشته است، پیش و بیش از همه مدیون دامن پاکی و عصمت نابی است که او را پرورش داده است. حسین علیه‌السلام با تربیت زهرایی شکل گرفته و با تربیت علوی تکامل یافته است.

ادامه »

چهارم شعبان، سال روز ولادت پرچم دار بزرگ کربلا، حضرت عباس بن علي عليه السلام است. حضرت عباس(ع) در سال 26 هجري قمري، در مدينه، ديده به جهان گشود. اين نوزاد بسيار خوش منظر و زيبا بود به طورى كه وى را قمر بنى هاشم ناميده اند و به ماه شب چهارده تشبيه نموده اند. حضرت علي(ع) او را عباس نام نهاد و آن به اين علت بود كه عباس هم به معناى شير شرزه و خشمگين است و هم به معناى عبوس و چهره گرفته زيرا كه ايشان نسبت به ظالمان چهره اى خشمگين داشتند.

لقب ديگر او باب الحوائج است چرا که آستان رفيعش قبله حاجات و توسل به آن حضرت نياز دردمندان است.

ادامه »

بی خبر از تمامِ رویاها
بی خبر از شروعِ فرداها
به کسی رو نزد دلِ ماها
بیخیالِ تمامِ دنیاها…

عشق یعنی جهان و یک ارباب
این گذشتِ زمان و یک ارباب

قصّه ی عشق را خدا فهمید
غمِ تنهاییِ بَشَر را دید
دید آدم ز غصه ای رنجید
لطفِ او بر سَرِ جهان تابید

ادامه »

به استناد ایشان از امام صادق(ع) آمده است که آن حضرت فرمودند: روز بیست و هفتم ماه رجب که در آن رسول خدا (ص) به پیامبری رسید هرکس در آن  روز در هر وقتی که خواست دوازده رکعت نماز بگذارد که در هر رکعتی سوره ” حمد” و “یس” بخواند پس از نماز نشسته و چهار بار سوره حمد را بخواند و بعد از آن چهار بار بگوید: لا اِلهَ اِلا اللّهُ واللّهُ اَكْبَرُ وَسُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُلِلّهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّبِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ

و بعد چهار مرتبه بگوید: ” اللّهُ رَبِّى لا اُشْرِكُ بِهِ شَیْئا.
بعد دعا کن برای هر حاجتی دعا کنی مستجاب است مگراین که برای به تنگ آمدن گروهی یا قطع رحم دعا کنی.

منبع: زادالمعاد، باب اعمال رجب، صفحه 30