«باز این چه شورش است که در خلق عالم است»
ماه عزای فاطمه روح مُحرم است
خون گریه کن ز غم، که عقیق یمن شوی
رخصت دهد خدا که تو هم سینه زن شوی
در فاطمیه از دل و جان گریه میکنیم
همراه با امام زمان گریه میکنیم
در فاطمیه رنگ جگر سرختر شود
آتشفشان غیرت ما شعلهور شود
شمشیر خشم شیعه پدیدار میشود
وقتی که حرف کوچه و دیوار میشود
لعنت به آنکه پایهگذار سقیفه شد
لعنت به هر کسی که به ناحق خلیفه شد
لعنت بر آنکه بر تن اسلام خرقه کرد
این قوم متحد شده را فرقهفرقه کرد
تکفیر دشمنان علی رکن کیش ما است
هر کس محب فاطمه شد، قوم وخویش ما است
ما بی خیال سیلی زهرا نمیشویم
راضی به ترک و نهی تبرا نمیشویم
قرآن و اهلبیت نبی اصل سنت است
هر کس جدا ز این دو شود، اهل بدعت است
ما همکلام منکر حیدر نمیشویم
«با قنفذ و مغیره برادر نمیشویم»
ما از الست طایفهای سینه خستهایم
ما بچههای مادر پهلو شکستهایم
امروز اگر که سینه و زنجیر میزنیم
فردا به عشق فاطمه شمشیر میزنیم
ما را نبی «قبیله ی سلمان» خطاب کرد
روی غرور و غیرت ما هم حساب کرد
از ما بترس، طایفهای پر ارادهایم
ما مثل کوه پشت علی ایستادهایم
(وحید قاسمی)
موضوع: "مناسبت های مذهبی"
در کتاب ذخائرالعقبی از اسماء بنت عمیس داستانی به این شرح نقل شده است: روزى فاطمه(علیها السلام) به من فرمود: من از کار مردم مدینه که زنان خود را بعد از وفات به صورت ناخوشایندى براى دفن مى برند، و تنها پارچه اى بر او مى افکنند که حجم بدن از پشت آن نمایان است ناخرسندم.
اسماء گفت: من در سرزمین حبشه چیزى دیده ام که با آن جنازه مردگان را حمل مى کردند، سپس شاخه هایى از درخت نخل را برداشت و به صورت تابوت مخصوصى درآورد که پارچه اى را روى چوب هاى آن مى افکندند، و بدن را درون آن مى گذاردند، به گونه اى که بدن پیدا نبود.
هنگامى که فاطمه بانوى بزرگ اسلام(علیها السلام) آن را مشاهده کرد فرمود: بسیار خوب و عالى است (و هنگامى که من از دنیا رفتم مرا با آن بردارید)…
و در ذیل همین حدیث آمده است: هنگامى که فاطمه(علیها السلام) چشمش به آن افتاد تبسم فرمود، و این تنها تبسم او بعد از وفات پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) بود!(1)
ابونعیم در حدیثی از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل مى کند که روزى رو به یارانش کرد و فرمود:
«مَا خَیْرُ لِلْنِساءِ»؛ (چه چیزى براى زنان از همه بهتر است)؟
یاران ندانستند در جواب چه بگویند.
امام على(علیه السلام) به سوى حضرت فاطمه(علیها السلام) آمد و این مطلب را به اطلاع او رسانید.
بانوى اسلام گفت: چرا نگفتى: «خَیْرٌ لَهُنَّ اَنْ لا یَرَیْنَ الرِّجالَ وَ لاَ یَرَوْنَهُنَّ» ؛ (از همه بهتر این است که نه آنها مردان بیگانه را ببینند و نه مردان بیگانه آنها را) (با آنها جلسات خصوصى نداشته باشند).
امام على(علیه السلام) بازگشت و این پاسخ را به پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) عرض کرد.
پیامبر فرمود: «مَنْ عَلَّمَکَ هذا» ؛ (چه کسى این پاسخ را به تو آموخت؟)
عرض کرد: فاطمه(علیها السلام) .
فرمود: «اِنَّها بَضْعَةٌ مِنِّی» ؛ (او پاره وجود من است).(2)(3)
حفظ ایمان، آرامش درونی، سلامت جسمانی، استحکام بنیان خانواده ها، عزت و سربلندی جامعه و جلوگیری از بزهکاری ها و مفاسد متعدد اخلاقی از جمله دستاوردهای حفظ حجاب و رعایت حریم زنان از معرض دید نامحرمان می باشد. به همین جهت، رسول خدا(صلی الله علیه و آله) طبق فرمان الهی دستور داد که: «بِاَعِدُوا بَیْنَ اَنْفاسِ النِّساءِ وَ اَنْفاسِ الرِّجالِ؛ میان زنان و مردان[نامحرم] فاصله ایجاد کنید!»
پی نوشت ها:
(1) . ذخائر العقبى، صفحه 54 .
(2) . حلیة الاولیاء، جلد 2، صفحه 40 .
(3) . گردآوری از: کتاب زهرا(سلام الله علیها) برترین بانوی جهان، حضرت آیت الله مکارم شیرازی، ص 85.
منابع :سایت آیت الله مکارم شیرازی و سایت بنیاد حجاب و عفاف
پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند:
اما دخترم فاطمه هر گاه در محراب عبادت می ایستد خداوند به ملائکه خویش خطای می کند: « ای ملائکه من سرور کنیزانم فاطمه را بنگرید که در پیشگاه در حالی که بند بند وجودش از خوف من مرتعش و لرزان است و با تمام قلبش به عبادت من روی نهاده است شما را گواه می گیرم که شیعیانش را از آتش ایمنی بخشیدم.»
خداوند در روز قیامت: فاطمه! ای حبیبه من! بخواه که هر چه خواهی، عطا می شوی، شفاعت نما که هر که را شفاعت نمایی پذیرفته می شود! کجایند فرزندان فاطمه و شیعیان او، کجایند دوستداران فاطمه و دوستداران فرزندان او.
منبع: بحارالانوار ج 43، ص 219
از آنجا که درباره تاریخ شهادت حضرت زهرا (س) روایات مختلف و متضاد است. از چهل روز تا شش ماه بعد از رحلت پیامبر (ص).
میان علمای شیعه، دو تاریخ مشهور و مقبول است: یکی هفتاد و پنج روز بعد از رحلت پیامبر (ص) و دیگری نود و پنج روز.
با توجه به رحلت پیامبر اسلام (ص) در بیست و هشتم صفر، بنا به روایت هفتاد و پنج روز، در مورخه سیزدهم تا پانزدهم جمادی الأوّل ، شهادت حضرت زهرا(س) است و این ایام را فاطمیة اوّل می خوانند.
اما بنا به روایت نود و پنج روز، شهادت حضرت(س) در سوم تا پنجم جمادی الثانی است و این ایام را فاطمیة دوم می خوانند.
ایام فاطمیه جمعا ۶ روز می باشد، ۳ روز در ماه جمادی الاول و ۳ روز در ماه جمادی الثانی. بنابراین فاطمیه اول از ۱۳ تا ۱۵ جمادی الاول است و فاطمیه دوم از سوم تا پنجم جمادی الثانی می باشد.ظاهراً علت اینکه سه روز در هر ماه بعنوان روز شهادت آن حضرت(س) معرفی شده است به این دلیل است که این احتمال وجود دارد که ماههای قمری از رحلت پیامبر(ص) تا شهادت حضرت زهرا(س)،۲۹ روز بوده باشند،حال آنکه در صورت کامل بودن ماههای قبل،روز شهادت ۱۳ جمادی الاول و یا سوم جمادی الثانی خواهد بود.چرا که طبق تقویم، حداکثر سه ماه قمری ۲۹ روزه و حداکثر ۴ ماه قمری ۳۰ روزه می توانند پشت سر هم قرار گیرند.
اما در عرف به دهه دوم جمادی الاول از دهم تا بیستم جمادی الاول که بنابر قول ۷۵ روز، شهادت آن بانوی بزرگوار در آن واقع شده است دهه فاطمیه اول و به دهه اول جمادی الثانی ازاول تا دهم جمادی الثانی، که طبق قول 9۹۵ روز،شهادت حضرت زهرا(س) در آن واقع شده است،دهه فاطمیه دوم گفته می شود.