تبرج واژه اي قرآني است. ريشه اين واژه در کاربرد زبان عرب از واژه برج است و برج ساختمان بلندي 
است که از دور به آساني بتوان آن را ديد. بنابراين واژه تبرج نيز به اين دليل به کار گرفته مي شود که زنان براي خودنمايي و جلب توجه به شکلي خود را بيارايند که از دور مورد توجه ديگران قرار گيرند. واژه تبرج به معناي خودآرايي زن و آشکارنمودن‌زينت براي مردان است به نحوي که موجب جلب نگاه و حتي ايجاد شهوت در مرد شود. زنان به دليل ويژگي زنانه خود مبني بر طنازي و ميل به زيبا ديده شدن سعي مي کنند در جامعه به نحوي حاضر شوند که مورد توجه و پسند سايرين واقع گردند اما مسئله اينجاست که آراستگي و زيبايي تا چه حد مورد قبول عرف است و چه نوع آراستگي را تبرج مي گويند؟!
مقدمه:
در دين اسلام بسيار بر پوشش و حجاب زنان در جامعه تأکيد شده و دليل اين تاکيد نيز طبق فرموده خداوند متعال در مرحله اول حفظ امنيت وکرامت زن است. مطمئناً حفظ حريم و امنيت زن که يک رکن اساسي تشکيل خانواده مي باشدموجب تحکيم بنيان خانواده و جامعه است. زناني که مي کوشند تا به هروسيله اي خودنمايي کنند متبرج نام دارند. اين افراد با افراط در آراستگي به نحوي خود را مي آرايند که بيشتر از اشخاصي که پوشش و آراستگي معمولي و معتدل دارند جلب توجه مي کنند. در اينکه گرايش به زيبايي در هر انساني يک ميل فطري و غريزي است شکي نيست اما اگر در آن افراط شود تبديل به يک معضل و عامل ايجاد شهوت شده و خطرات جبران ناپذيري به بار مي آورد.
مصاديق تبرج:
تبرج و خودآرايي مصاديق مختلفي دارد. در گذشته به پا کردن خلخال و آرايش صورت و نوع لباس به شکلي که نازک باشد و قسمتهايي از بدن را نمايان کند تبرج محسوب مي شد امروز تبرج مصداق هاي گسترده تر و مختلفي دارد از جمله:
استفاده از عطرهاي تند،رنگ هاي زننده،آرايش غليظ،لباس بدن نما،خنده بلند و تغيير لحن هنگام صحبت با نامحرم،موي رنگ شده و ناخن لاک زده.
آيا هرنوع آراستگي تبرج است؟
برخي فکر مي کنند که هرنوع آراستگي تبرج محسوب مي شود به همين علت عطر نمي زنند، به سرووضع خود رسيدگي نمي کنند، به دنبال پوشيدن لباس هاي مناسب نيستند و به قول خودشان ساده و بدون هرگونه خودنمايي در جامعه ظاهر مي شوند و آراستگي و شيک پوشي را با تبرج اشتباه مي گيرند اما نکته مهم اينجاست که همان‌طور که افراط در آراستگي موجب تبرج مي شود، تفريط در آن نيز موجب ايجاد شلختگي در شخص شده و ديگر براي وي اهميتي ندارد که چگونه در جامعه حضور يابد. اين امر نيز در دين اسلام مورد مذمت قرار گرفته است.چرا که حتي ائمه بزرگوار(ع) نيز همواره با لباس هاي آراسته در جمع حاضر مي شدند و هرگز آراستگي را ممنوع نکردند. بنابراين نبايد مفهوم تبرج را با تميزي و زيبايي اشتباه گرفت.
آسيب هاي فردي و اجتماعي تبرج:
آسيب به زن متبرج در مرحله نخست: تبرج در مرحله اول به شخص متبرج آسيب مي رساند زيرا فضايي را براي سودجويي افراد ناپاک و چشم چراني آنها فراهم مي کند و حتي در مراحل بعدي موجب ايجاد روابط نامشروع نيز
مي شود.حدومرزها را مي شکند و به راحتي آبرو و حرمت زن را از بين مي برد.
تزلزل خانواده: زني که با ظاهري نامتعارف در کوچه و خيابان ظاهر مي شود نه تنها به خانواده خود خيانت مي کند و زيبايي هايي را که بايد تنها براي همسرش آشکار کند در معرض ديد همگان قرار مي دهد بلکه با اين کار موجب از هم گسستگي زندگي ديگران نيز مي شود.چرا که باعث به هوس و گناه افتادن مردان ديگر مي گردد. اين مردان صرفا افراد لاابالي نيستند،چه بسا بسياري از مردان خانواده دار که حتي فکر چنين اتفاقي هم به ذهنشان خطور نمي کند با ديدن بدن نمايان و صورت آرايش کرده زني دچار گناه شوند و حتي به خاطر همين مسئله خانواده خود را نيز از دست بدهند. درست است که مردان هم بايد چشمان خود را از نگاه کردن به زنان فروببندند اما وقتي زني با پوشيدن لباس هاي نامناسب و ارايش هاي آنچناني در ميان مردان جولان مي دهد سخت است که بتوان مردان را وادار به چشم پوشي کرد زيرا چنين زني به عمد اين گونه رفتار مي کند و حتي براي يک لحظه‌هم که شده موجب جلب توجه ديگران مي شود
ناامني در جامعه و افزايش محدوديت براي زنان: هنگامي که برخي زنان در جامعه با بي بندوباري و بدون توجه به عرف حاضر مي شوند زمينه ايجاد خطر را نه تنها براي خود بلکه براي ساير بانوان نيز ايجاد مي کنند زيرا به مردهاي هوسباز اين اجازه را مي دهند که چشمان خود را بر هر زني بدوزند و قباحت اين عمل برايشان از بين مي رود و در نتيجه جامعه به فساد کشيده مي شود از طرفي زنهايي که مي خواهند خود را از اين معضل دور کنند نيز با
محدوديت هاي بسياري در نوع پوشش و بيرون رفتن از خانه به منظور خريد،کار يا هر برنامه ديگر مواجه مي شوند.
سخن آخر:
زن در جامعه اسلامي همواره مورد کرامت قرار گرفته است.بخصوص زن ايراني که از همان ابتدا حتي در زمان سلاطين نيز نجيب و عفيف بوده است و ماجراي همسر خشايارشا را که بارها در تاريخ خوانده ايم گواهي بر اين ادعاست. اما متاسفانه تهاجم فرهنگي اين بارهم با نشانه گرفتن حجاب و حياي زنان مسلمان ايراني سعي در نابودي اين فرهنگ عظيم و زيرسئوال بردن و تضعيف دين اسلام دارد. اگر در زنان زيبايي و ميل به آراستگي و جلوه گري وجود دارد به اين علت است که موجب جلب محبت همسرشان و بقاي زندگي آنها شود نه اينکه با در معرض ديد عموم قرار دادن اين زيبايي ها موجب تباه شدن زندگي خود و ديگران شوند. يادمان باشد تبرج علاوه بر نافرماني از دستورالهي و نهادن حق ا… بر ذمه شخص ، حق الناس را نيز در پي دارد و زن متبرج بايد پاسخگوي چشماني که به گناه انداخته و
زندگي هايي که نابود کرده است باشد.
