طلاب مدرسه علمیه حضرت فاطمه (س) در روز چهارشنبه پانزدهم آبان ماه و همزمان با ایام ماه محرم ساعت فرهنگی خود را به برگزاری نشستی با موضوع ” ولایت از غدیر تا عاشورا ” اختصاص دادند.
آقای علوی استاد این جلسه در ابتدا با تفسیر آیه خوف (آیه 6 و 7 سوره زلزال ) و یادآوری سنجش اعمال تا حد مثقال که به منظور دقت در اعمال نیک و بد ماست و ملاک سنجش عزاداری های ماه محرم نیز همین مثقال است.، گفت: در فاصله زمانی غدیر تا عاشورا ولایت پذیری نمایان شده و تلاش تمامی امامان (علیهم السلام) بعد از واقعه عاشورا حفظ همین ولایت مداری است.
وی در ادامه با اشاره به جایگاه خدمت در مجالس امام حسین(ع) و گریه بر مصائب تأکید کرد : لازم است محافل امام حسین(ع) که نمادی از ولایت پذیری است در دو قالب حدیث خوانی و روضه خوانی برپا شود که خود به نوعی سهیم شدن در بقاء مکتب اسلام است.
آقای علوی در پایان با اشاره به این نکته که طلبه باید همواره صفای باطن داشته باشد و در رعایت اخلاق طلبگی مراقبت نماید ، گفت: ، نماز شب ، احترام به پدر و مادر , نماز اول وقت و کنترل زبان مراحل کسب توفیق طلبه و مراحل سلوک معنوی اوست.
لازم به ذکر بحث اخلاق و آداب طلبگی با حضور آقای علوی در جلسات هفته آینده دنبال خواهد شد.
حتما دوستان اطلاع دارند كه اين وبلاگ متعلق به مدرسه علميه حضرت فاطمه (س) تهران است.
اين مدرسه حوالي خيابان پيروزي تهران قرار گرفته محله اي كه به نام پيشگامان انقلاب اسلامي معروف هست
در روزهاي انقلاب و هشت سال دفاع مقدس، بسياري از جوانان اين محله براي دفاع از اسلام و انقلاب شهيد شدند.
در يك پلاكارد بزرگ برخي از آنها با نام، تصوير، سن و سال شهادت در مدرسه ما معرفي شده اند
هميشه دلم مي خواست اين شهداي جوان را به نحوي در فضاي مجازي معرفي كنم، حالا هم كه ماه محرم رسيد فرصت را غنيمت شمردم براي تحقق اين هدف
بنابراين به صورت روزانه و در پست هاي جداگانه اين شهدا در همين وبلاگ معرفي خواهم كرد
البته متاسفانه اطلاعات زيادي از زندگي آنها و يا نحوه شهادتشان ندارم
دوستان تهراني و حتي شهرستاني اگر اطلاعاتي از آنها دارند براي ما ارسال كنند تا ما هم در وبلاگ قرار دهيم براي اطلاع ديگر دوستان
مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دَم جَرَس فریاد می دارد که بربندید محملها
امام حسین علیه السلام پس از آن که با دعوت مردم کوفه و نامه هاى فراوان و پى در پى آنان روبرو شد، تصمیم به هجرت از مکه به سوى کوفه گرفت .با این که برخى از آشنایان و بزرگان مدینه آن حضرت را از سفر به کوفه بر حذر کرده بودند و با دلایلى چند، تلاش کردند که وى را منصرف کنند، با این حال امام حسین علیه السلام سفر به کوفه را براى خویش تکلیف فرض کرد و به آن اقدام نمود.
امام حسین علیه السلام در روز ترویه (هشتم ذى الحجه) سال 60 قمرى به قصد کوفه، از مکه خارج گردید. قافله آل الله پس از رسیدن به سرزمین عراق، در منزلگاه «شراف» با سپاه یکهزار نفرى حر بن یزید ریاحى که از سوى عبیدالله بن زیاد براى تعقیب و یا نبرد با امام علیه السلام مأموریت یافته بود، مواجه گردید و از آن پس ، مسیر تاریخ به سوى دیگر کشیده شد.(1)
صفحات: 1· 2