رسول خدا (ص)فرمودند:

✔️خدای متعال صد جزء رحمت خلق فرموده است.یک جزء از آن صد جزء را در دنیا ظاهر کرده است وتمام مهربانی های خلق از آن یک جزء است.

اکبری محقق طب اسلامی درباره تدابیر ماه اول تا ششم بارداری اظهار داشت: بارداری یکی از دوران‌های حساس زندگان زنان محسوب می‌شود و با رعایت تدابیری به پیشگیری از مشکلات دوران بارداری منجر می‌شود و تولد بچه‌ای سالم و صالح می‌انجامد.

توصیه‌های ماه اول بارداری
به گفته وی مادر باردار در روزهای پنجشنبه و جمعه سوره یس و الصافات قرائت شود همچنین صبح‌ها کمی سیب شیرین میل شود. روزهای جمعه قبل از طلوع آفتاب کمی تربت سیدالشهدا میل شود.

این محقق طب اسلامی ادامه داد: روزهای جمعه قبل از صبحانه انار میل شود. نماز در اول وقت اقامه شود و قبل از نماز اذان و اقامه بگوید و موقع اذان و اقامه دست روی شکم بکشد. هر روز بر دو عدد خرما سوره قدر بخواند و آن را ناشتا میل کند.

توصیه‌های ماه دوم بارداری
اکبری عنوان کرد: روزهای پنجشنبه و جمعه سوره مُلک تلاوت شود و به ترتیب 140 و 100 مرتبه صلوات بفرستد. هر هفته گوشت گوسفند با کمی شیر گاو طبیعی و سیب شیرین میل شود.

خلاصه ماه سوم بارداری
وی بیان داشت: روزهای پنجشنبه و جمعه سوره آل عمران قرائت شود و 140 مرتبه صلوات بفرستد. صبح ها یک قاشق مربا خوری عسل میل شود. هر روز بر یک عدد سیب آیه الکرسی قرائت شده و ناشتا میل شود. به مدت یک هفته روزانه یک عدس کُندر میل شود. هر روز بر دو عدد عناب سوره توحید قرائت شود و ناشتا میل گردد.

توصیه‌های ماه چهارم بارداری
این محقق طب اسلامی ادامه داد: روزهای پنجشنبه و جمعه سوره دَهر قرائت شود. در تمام نمازها در یک رکعت، سوره قدر تلاوت شود. بعد از نمازها روی شکم دست بگذارد و سوره ی قدر و کوثر بخواند و صلوات بفرستد. سیب شیرین، عسل و انار هر روز میل شود. از اول ماه چهارم نماز شب بخواند.هر روز بر دو عدد انجیر سوره والتین بخواند و ناشتا میل کند. نام کودک قبل از چهار ماه و ده روز انتخاب شود (اسامی نیکو و با معنا به خصوص اسامی اسلامی).

توصیه‌های ماه پنجم بارداری
اکبری گفت: روزهای پنجشنبه و جمعه سوره فتح تلاوت شود. در یک رکعت نمازها سوره نصر خوانده شود. بعد از نمازها روی تربت کربلا دست کشیده و بر شکم بمالد. هر روز صبح مقداری خرما میل کنند.

توصیه‌های ماه ششم بارداری
وی افزود: روزهای پنجشنبه و جمعه سوره واقعه را تلاوت کند. شب‌ها در یک رکعت نماز سوره والتین بخواند. بعد از نمازها دست روی تربت کربلا بکشد و بر شکم بمالد. پس از صبحانه انجیر و زیتون میل شود. هر روز یک عدد انار پس از سوره فتح ناشتا میل شود.

منبع: تسنیم

یکی از احکام و دستورات الهی و البته دین مبین اسلام برای انسان ها اعم و زن و مرد رعایت حجاب و پوشش است و در قرآن کریم در آیات سوره نور صراحتاً بر این موضوع تصریح شده است.با توجه به فرارسیدن ولادت حضرت رسول(ص) گذر کوتاهی بر چگونگی حجاب و پوشش در دوران زندگانی ایشان داشتیم.

گرچه دقیقاً معلوم نیست که در زمان رسول خدا(ص) و علی (ع) حجاب چگونه بوده و با بدحجاب ها چگونه برخورد می شده است، اما آنچه از لحن آیات و روایات استفاده می شود، این است که در آن زمان رعایت حجاب لازم بوده است؛ زیرا حجاب از واجبات الهی بود. باید واجبات و حدود و احکام الهی در عصر رسول خدا و علی (ع) بیشتر رعایت می‌شد؛ چون که بر امام و حاکم است که به این مسائل اهمیت دهد.

«آنچه پروردگار بر عهده امام گذارده است… زنده کردن سنت‌ها و اجرای احکام الهی است». (1)

در جای دیگر، یکی از وظایف مهم حاکم و رهبر، امر به معروف و نهی از منکر و اقامه حدود الهی بیان شده است. (2) بی حجابی، از منکرات اسلام است که باید از آن نهی شود. در صورت وجود چنین مسئله ای، حضرت رسول (ص) و علی (ع) این وظیفه را بهتر انجام می دادند. افزون بر این، در عصر آنان رعایت پوشش مورد توجه توده مَردم، اعم از مسلمان و غیر مسلمان بود. مانند این عصر بی حجابی و بدحجابی رایج نبود. ازسوی دیگر، در سوره احزاب دستور کلی در باره حجاب آمده است که همگان ملزم به رعایت آن بودند: ای پیامبر! به همسران و دختران خویش و بانوان با ایمان بگو که روپوش خود را برگیرند تا به عفاف و حریت شناخته شوند و مورد آزار و تعرض هوسرانان قرار نگیرند و خداوند، آمرزنده و مهربان است». (3)

پیامبر (ص) و علی (ع) علاوه بر تأکیدهایی که بر رعایت حجاب داشته اند، با ارائه دستور العمل هایی، جامعه اسلامی را به سوی تهذیب و پاکی، رهنمون شده اند؛ مثلاً روزی اسما که خواهر زن پیامبر بود، با جامه بدن نما و نازکی به خانه پیامبر آمد. پیامبر، روی خود را از او برگرداند و فرمود: «ای اسما، وقتی زن به حد بلوغ رسید، نباید جایی از بدن و اندامش دیده شود؛ مگر صورت و دست‌ها». (4)

پی‌نوشت ‌ها:

1. فیض الاسلام، نهج البلاغه، ص 302، خطبه 105، تهران، چاپ آفتاب.

2. بحار الانوار، ج 93، ص 41.

3. احزاب (33)، آیه 95.

4. سنن ابی داود، ج 2، ص 383، بی نام.

امام علی بن ابی‌طالب(ع) در نهج‌البلاغه درباره راه و رسم زندگی پیامبر اسلام و پیروی کردن از آن بزرگوار چنین می‌فرماید: پس به پیامبر پاکیزه و پاک خود اقتدا کن که راه و رسم او الگویی است برای الگوطلبان و مایه فخر و بزرگی است برای کسی که خواهان بزرگواری باشد و محبوب‌ترین بنده نزد خدا کسی است که از پیامبرش پیروی کند و گام بر جایگاه قدم او نهد.پیامبر اکرم(ص) از دنیا چندان نخورد که دهان را پر کند و به دنیا با گوشه چشم نگریست دو پهلویش از تمام مردم رفته‌تر و شکمش از همه خالی‌تر بود دنیا را به او نشان دادند اما نپذیرفت و چون دانست خدا چیزی را دشمن می‌دارد آن را دشمن داشت و چیزی را که خدا خوار شمرده ان را خوار انگاشت و چیزی را که خدا کوچک شمرده کوچک و ناچیز می‌دانست اگر در ما نباشد جز آن که ان چه را خدا و پیامبرش دشمن می‌دارند دوست بداریم یا آن چه را خدا و پیامبرش کوچک بشمارند بزرگ بداریم برای نشان دادن دشمن ما با خدا و سرپیچی غاز فرمان‌های او کافی بود.

همانا پیامبر(ص) بر روی زمین می‌نشست و غذا می‌خورد و چون برده ساده می نشست و با دست خود کفش خود را وصله می‌زد و جامه خود را با دست خود می‌دوخت و بر الاغ برهنه (بی‌پالان) می‌نشست و دیگر را پشت سر خود سوار می‌کرد پرده‌ای بر در خانه او آویخته بود و نقش و تصویرها در آن بود به یکی از همسرانش فرمود: این پرده را از برابر چشمان من دور کن که هر گاه نگاهم به آن می‌افتد به یاد دنیا و زینت‌های آن می‌افتم.

پیامبر(ص) با دل از دنیا روی برگرداند و یادش را از جان خود ریشه‌کن کرد و همواره دوست داشت تا جاذبه‌های دنیا از دیدگانش پنهان ماند و از آن لباس زیبایی تهیه نکند و آن را قرارگاه دایمی خود نداند و امید در دنیا نداشته باشد پس یاد دنیا را از جان خویش بیرون کرد و دل از دنیا برکند و چشم از دنیا پوشاند.

و چنین است کسی که چیزی را دشمن دارد خوش ندارد و به آن بنگرد یا نام آن نزد او بر زیان برآورده شود در زندگانی رسول خدا(ص)  برای تو نشانه‌هایی است که تو را به زشتی‌ها و عیب‌های دنیا راهنمایی کند زیرا پیامبر(ص) با نزدیکان خود گرسنه به سر می‌برد و با آن که مقام و منزلت بزرگی داشت زینت‌های دنیا از دیده او دور ماند پس تفکر کننده‌ای باید با عقل خویش به درستی اندیشه کند که آیا خدا محمد(ص) را به داشتن این صفات اکرام فرمود یا او را خوار کرد؟ اگر بگوید خوار کرد، دروغ گفته و بهتانی بزرگ زده است و اگر بگوید او را اکرام کرد پس بداند خدا کسی را خوار شمرد که دنیا را برای او گستراند و از نزدیک‌ترین مردم به خودش دور نگه داشت پس پیروی کننده باید از پیامبر(ص) پیروی کند و به دنبال او راه رود و قدم بر جای قدم او بگذارد وگرنه از هلاکت ایمن نمی‌باشد که همانا خداوند محمد(ص) را نشانه قیامت و مژده دهنده بهشت و ترساننده از کیفر جهنم قرار داد.

پیامبر(ص) با شکمی گرسنه از دنیا رفت و با سلامت جسم و جان وارد آخرت شد و کاخ‌های مجلل نساخت (سنگی بر سنگی نگذاشت) تا جهان را ترک گفت و دعوت پروردگارش را پذیرفت.

وه! چه بزرگ است منتی که خدا با بعثت پیامبر بر ما نهاده و چنین نعمت بزرگی به ما عطا فرمود رهبری پیشتازی که باید او را پیروی کنیم و پیشوایی که باید راه او را تداوم بخشیم.

به خدا سوگند آن قدر این پیراهن پشمین را وصله زدم که پینه کننده آن شرمسازم. یکی به من گفت: آیا آن دور نمی افکنی؟! گفتم: از من دور شو صبحگاهان، رهروان شب ستایش می‌شوند (آینده از آن استقامت کنندگان است).

منبع: شیعه آنلاین

سیوطی، مؤلف «الاتقان فی علوم القرآن»، معتقد است: “شریف ترین علمی که انسان به آن مشغول می شود و در آن غور می نماید، علم تفسیر است".وی همچنین در کتاب «الاتقان» از راغب اصفهانی چنین نقل می کند: “ارزنده ترین فنی که انسان بیاموزد، تفسیر قرآن است.[1]” توضیح این که: اهمیت یک فن یا به جهت اهمیت موضوع آن است یا از جهت هدف و غرض از آن و یا از لحاظ نیاز بیشتر به آن است[2] و فن تفسیر از هر سه جهت برتری دارد.

زیرا اولاً: از جهت موضوع، موضوع آن، کلام خداوند است که سرچشمه تمام حکمت ها است.
ثانیاً: از جهت غرض و هدف که هدف از این فن، شناخت معانی آیات قرآن و مقصود خداوند و رسیدن به سعادت واقعی است و ثالثاً از لحاظ نیاز به آن، از آن جا که هر کمال دینی یا دنیوی نیازمند علوم شرعی و معارف دینی است و این علوم و معارف نیز متوقف بر قرآن است، لذا از این جنبه نیز تفسیر قرآن بر دیگر علوم و فنون برتری دارد

منبع:
[1]. ایزدی مبارکه، شروط و آداب تفسیر و مفسر ص ۱۹ به نقل از سیوطی، معترک الاقران فی اعجاز القرآن، ج ۱، ص ۱۰۱٫
[2]. سیوطی، الاتقان فی علوم القرآن، ج ۲، ص ۵۵۵٫