تداوم و استمرار قرائت از آداب تلاوت است. علیرغم وجود مشکلات و شرایط گوناگون زندگی، خوب است مؤمنان آیات قرآن را به صورت مستمر و تدریجی و البته به هر اندازه که میسّر باشد تلاوت نمایند. حداقل آیات سفارش شده برای قرائت در شبانه روز 10 آیه است.

اصول کافی/ج4/کتاب فضل قرآن

***
تأنّی و تأمل

به معنی شمرده شمرده خواندن و بدون عجله خواندن است.

برای اُنس با قرآن و درک معارف و مضامین باند آیات، لازم است قاری حضور مؤثری در محضر قرآن داشته باشد و حروف و تلاوت آن را با تأنی و تأمل قرائت کند.

***

استماع و انصات حین قرائت:

وَ اِذَا قُرِئَ القُرءَانُ فَاستَمِعُوا لَهُ وَ اَنصِتُوا لَعَلَّکُم تُرحَمُونَ(اعراف/204)

و چون قرآن خوانده شود به آن گوش فرا دهید و خاموش باشید، تا مشمول رحمت شوید.

استماع به معنی «گوش فرا دادن توأم با میل قلبی» و انصات به معنی «سکوت به جهت استماع» از آداب تلاوت قرآن است که در آیه 204 سوره اعراف نیز سفارش شده است.
***
صوت زیبا:

از آداب تلاوت این است که قرآن را با صوتی نیکو و زیبا تلاوت کنیم.

پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله در این زمینه می فرماید: «قرآن را با صوت نیکو زینت دهید، زیرا که صوت نیکو بر زیبائی قرآن می افزاید».

عیون اخبار الرّضا علیه السلام/ج2

ادامه دارد…