در قسمت قبل گفتیم که :
1- اخلاق، يكي از مسائل مهم است و در حقيقت يكي از اركان تشكيل دهنده دين است.
2- هدف و مقصد انبياي عظام، تكميل مكارم اخلاقي و تهذيب نفوس بوده است.
3-بسياري خيال ميكنند كه نتيجه دستورات اسلام را،تنهادرآخرت بايد جستجوكرد.
4-اينمكتبآمدهاستتافقطسعادتاخرويانسانراتأمينكند. و به آسايش و رفاه انسان در دنيا كاري ندارد.
و شايد همين فكر باعث شده كه برخي از جوانان معتقد به اسلام كه در عمل دنبال هوسراني و خوشگذرانيهاي زودگذر هستند، وقتي به توبه و كنار گذاشتن اشتباهات خود دعوت ميشوند، در پاسخ بگويند: ما جوانيم و بايد از دوران جواني و عيش و نوشهاي آن بهره ببريم، بعد از گذشت اين دوران خوش و پرطراوت، در پيري از گذشته خود توبه خواهيم كرد و بدين وسيله خود را براي پذيرش مرگ و رسيدن به سعادت آخرت و لذتهاي آن آماده خواهيم ساخت. ما هنوز وقت بسياري داريم، چرا بايد جواني خود را فدا كرده، از حالات و روزهاي خوشآن صرفنظر كنيم و نقد را به نسيه بفروشيم. چنين كارهايي ناشي از محروميت و عقبماندگي ذهني است.
اين سخن، از برداشت نادرست آنها در باره برنامههاي تربيتي اسلام، سرچشمه ميگيرد. آنان خيال ميكنند كه اسلام تنها براي آباداني آخرت آمده و با انسان و زندگي او در دنيا كاري ندارد و اگر او را به انجام اعمالي موظف كرده، تنها به خاطر اين است كه نتيجه آن را در آخرت ببيند و وارد بهشت شود
در منطق اينان قوانين اسلام همچون گلولهاي است كه از لوله تفنگي خارج ميشود و تنها آن نقطه آخر را هدف قرار داده و مسيري كه ميپيمايد، بكلي از دايره مقصود تيرانداز خارج است، در صورتي كه اگر بر اساس آيات قرآن و روايات ائمه معصومين عليهمالسلام هدف از تعليمات اسلامي را ارزيابي كنيم، بايد آن را به چشمه آبي تشبيه كنيم كه از نقطهاي به جوشش در آمده تا در پايان مسير، مزرعهاي را سيراب كند، ليكن بر سر راه خود به تقوا و عمل صالح، در همين دنيا نيز انسان را به رستگاري و سعادت ميرساند.
«من عمل صالحا من ذكرٍ او انثي و هو مؤمن فلنحيينّه حيوة طيبه و لنجزينهم اجرهم باحسن ما كانوا يعملون»«هر كس از مرد و زن، عمل صالحي كه توأم با ايمان باشد انجام دهد، پس ما او را با زندگي پاك، زنده ميكنيم و پاداش رفتار شايسته آنها را به نحو احسن خواهيم داد.»
ملاحظه ميشود كه در اين آيه كريمه، زندگي پاك، نتيجه در پيش گرفتن شيوه صحيح در زندگي و انجام عمل صالح معرفي شده كه هم زندگي دنيا و هم زندگي آخرت را در بر ميگيرد. در اين آيه گرچه بصراحت از دنيا و آخرت نامي به ميان نيامده، ولي آيه بالا، از راحتي زندگي هر دو جهان ياد كرده است كه در حقيقت، تفسيري بر اين آيه شريفه محسوب ميشود.
اخلاق و زندگی -قسمت دوم
