می گفت حدود یک ماه است گرفتمش

چون ظرفیتش  شش نفره است برای مای دو نفر و نصفی بزرگ است

برای همین ظرف ها را میگذارم جمع شود و یک روز درمیان می شورم اینطوری سینک ظرفشویی هم همیشه شلوغ می شود

می گفت وقتی پریواش دستگاه (ما که نداریم احتمالا یکی از قابلیت هایش است) را میزنم که ظروف مرطوب بماند، بوی بدی در دستگاه می پیچد.

می گفت گاهی  با اینکه ظرف ها شسته شده لیوان خودم را دوباره با دست و مایع میشورم که دلم بیاید اب بخورم.
می گفت: هر چند وقت یکبار هم مایع سفیدکننده، سرکه، آب پرتقال آماده، جوش‌شیرین استفاده میکنم تا تمیزش کنم

می گفت: نزدیک به دو میلیون تومان پولش را داده ام بو گیر برایش خریده ام 12 هزار تومان

خرجش به اندازه بچه نوزادم بالاست…

خیلی چیزهای دیگر هم گفت

آخر سر هم تاکید کرد: اصلا نمی دانم خرید ماشین ظرفشویی چه کاری بود که انجام دادم گرفتمش که وقتم آزاد شود و به بقیه کارهایم برسم بدتر اسیرش شدم

پی نوشت:

درستش این است که تکنولوژی در خدمت انسان باشد نه انسان در خدمت آن

اما خب گاهی هم بر عکس می شود

بنظر می  رسد سبک زندگی هایمان به کل تغییر کرده