مهمترين عاملي كه امنيت را از بين مي برد خشونت است.
خشونت يعني چي و شما به چي مي گوييد خشونت؟ خشونت در مقابل چه كلمه اي است؟
خشونت در مقابل لطافت است، نرم بودن. خشونت در لغت يعني زبري و درشتي.
محكم بودن با خشونت فرق مي كند. هر چيزي در عين محكم بودن مي تواند لطافت و نرمي داشته باشد.
خشونت هم جسم را آزار مي دهد هم روح را. متأسفانه در جامعه ي ما خشونت تبديل به يك هنجار شده است. ما اصلاً در رفتارهايمان لطافت نداريم، حتي خانم ها. جامعه ي ما به خصوص خانواده ها بسيار خشن و خشونت محور هستند. به حرف زدن هايمان باهم توجه كنيد، اصلاً با هم لطيف صحبت نمي كنيم. رفتارهي مان لطافت ندارد.
خشونت يعني ايجاد مانع در برابر رشد. لطافت مسير رشد را نرم مي كند و حركت راحت انجام مي شود. اما خشونت دست انداز است.حالا هرچه خشونت بيشتر باشد، موانع هم بيشتر خواهد بود.
⬅️ رشد يعني حركت و
⬅️زندگي يعني رشد، و
⬅️ خشونت يعني مانع رشد. خشونت باعث ناامني مي شود.
براي از بين بردن خشونت بايد اول ماهيت آن را بشناسيم.
خشونت فقط مسائل فيزيكي مثل سرو صدا و زدن نيست. ما گفتيم خشونت يعني مانع رشد؛ پس هر مانعي كه در مسير حركت به هر شكل و به هر عنوان ايجاد شود، خشونت است يعني هر مانعي كه باعث شود كودك در مسير رشد حركت نكند. مثل كودك آزاري.
هر عاملي كه مانع دسترسي كودك به نيازهايش باشد، خشونت است. خشونت فيزيكي فقط يكي از انواع خشونت است.
بعضي خشونت ها مستقيم هستند و بعضي غير مستقيم.
خشونت هايي كه در فضاي خانواده اتفاق مي افتد را خشونت خانوادگي و خشونت هايي كه در فضاي جامعه اتفاق مي افتد را خشونت اجتماعي و خشونت هايي كه در طبيعت رخ مي دهد را خشونت هاي طبيعي نامگذاري گرديده.
مهمترين اين خشونت ها كه مستقيماً كودك را ناامن مي كند، خشونت هاي خانوادگي و ناامني هاي خانوادگي است. اگر خانواده درست عمل كند و كودك در بستر خانواده امن باشد، از خشونت هاي اجتماعي آسيب نخواهد ديد و يا بسيار كم تأثير مي گيرد. آسيب هاي اجتماعي و طبيعي هم باز از طريق خانواده به كودك منتقل مي شود. بازهم تأكيد مي كنم كه با نگاه كلي نگر و درك مسئول مسائل را دنبال كنيد و به موارد كاربردي و راه حل هايي كه ارائه مي شود فكر كنيد و در زندگي به كار گيريد.
اولين و مهمترين خشونت و تشنج در فضاي خانواده، روابط والدين و همسران با هم است.
هر چه سن كودك كمتر باشد و دامنه ي خشونت وسيعتر باشد، خطر ناامني بيشتر است. تشنج در رابطه ي والدين با هم به هر ميزان و مدت و مقدار، سم است.
قبلاً راجع به منزلت پدر و مادر صحبت كرديم؛ اگر قرار باشد كه در مرتبه ي زن و مرد بودن بمانيم و رشد نكنيم و به منزلت پدري و مادري نرسيم، تشنج بين والدين حتماً اتفاق خواهد افتاد. يعني وقتي من زن هستم و تو مردي يا من مرد هستم و تو زني و منيت ها در زندگي حاكم باشد و اصلاً ندانيم كه كجا هستيم و درك مظلوم و مقصر داشته باشيم، ادعاي” به من ظلم مي شود” داشته باشيم، كار به تشنج مي كشد كه اثرش را مستقيم روي كودك مي گذارد و تا آخر عمر كودك هم با او خواهد ماند.
الآن و به هر مقدار عذاب وجدان بگيريد عاليست چون هر نوع تشنج در رابطه ي والدين، از كتك كاري و زدن و شكستن ظروف و بستري شدن تا سردي عاطفي بین آنها، براي كودك سم است.
حالا چه كار كنيم؟
براي اين كه تشنج در خانواده كم شود. به اصول و به جايگاه و منزلت فكر كنيد و تحقيق كنيد. عوامل تشنج را شناسايي كنيد و بررسي كنيد كه اين عوامل در منيت ما هستند يا در مسائل مادي و مالي. ما بلد نيستيم كه چگونه با هم ارتباط برقرار كنيم؟ چه قدر مي شنويم كه ” مي خواهيم صحبت كنيم و مسائلمان را حل كنيم ولي آخر سر به دعوا مي كشد” هيچ كس مقصر نيست . ما بلد نيستيم كه ارتباط برقرار كنيم. مطالعه كنيد و روش هاي برقراري ارتباط را فرا بگيريد. كلاس هاي زيادي در اين مورد وجود دارد كه مي توانيد استفاده كنيد.
به جايگاه هاي خود توجه كنيد، جايگاه همسري، والديني، فرزندي، اين جايگاه ها را بشناسيم و حرمت آن ها را در زندگي حفظ كنيم. اگر در زندگي اصول و ارزش ها مشخص نشود به بحران برخواهيم خورد. كه يكي از اين بحران ها بحران روابط است. زن و شوهري كه با هم ازدواج كرده اند ديگر زن و مرد نيستند، باهم دوست و رفيق هم نيستند، همسر هستند و وقتي بچه دار مي شوند، پدر و مادر هستند. روي اين مسائل بيشتر كار كنيد.
زمان بسيار طولاني بعد از بزرگ شدن بچه ها خواهيد داشت براي اين كه خودتان را اثبات كنيد و يا همسرتان را اصلاح كنيد و با هم دعوا كنيد و هر كاري دلتان خواست بكنيد ولي كودك شما ديگر فرصت كودكي نخواهد داشت.
منبع : کانال تربیت نور دیده استاد سلطانی
