اصلا نه به تاریخ کاری داری؛ نه به فلسفه، نه به دین و نه هیچ چیز دیگر که «حسین» همه چیز است. تنها حسین.

فقط حسین و اینجاست که دیوانگی را از آن نوعی که مختص حسین است کاملا حس می‌کنی و تازه می‌فهمی جنون با طعم حسین یعنی بالاترین لذت‌های روی زمین.

تازه درمی‌یابی که اینجا با همه جا فرق می‌کند. یقین می‌دهی که اینجا یک خبرهایی هست که در هیچ جای دیگر دنیا نیست. چنان مدهوشی که به جای نماز، زیارت خوانده‌ای. چنان از خود بی‌خود شده‌ای که به جای مهر سر به ضریح گذاشته‌ای.

از سفرنامه عتبات عالیات/ مجید محبوبی