شاگردان آیت الله و اهالی مسجد امام حسن(ع) دقایقی بعد از اعلام خبر ارتحال عالم ربانی آیت الله خوشوقت در مسجد گرد هم جمع شدند و همه با هم برای استاد بزرگ اخلاق مویه كردند.
 اینجا مسجد حضرت امام حسن مجتبی (ع) واقع در خیابان شریعتی تهران است. ساعت 10 صبح و چند دقیقه ای است خبر ارتحال آیت الله خوشوقت از طریق رسانه ها منتشر شده است. به گفته اهالی محل و نمازگزاران آیت الله خوشوقت بیش از 50 سال امام جماعت این مسجد بوده است و حالا با فوت ایشان یكی یكی نمازگزاران خود را به مسجد می رسانند.
بچه های بسیج و طلبه های حاج آقا خوشوقت از داخل انبار مسجد پارچه سیاهی در می آورند و بر درو دیوار مسجد نصب می كنند. یكی مامور چاپ عكس رنگی شده و دیگری رفته است خرما تهیه كند. دو ساعت به نماز ظهر مانده ولی جلوی درب مسجد شلوغ است و هر آن كس كه آیت الله خوشوقت را می شناسد خود را به مسجد امام حسن(ع) می رساند.
اینجا نمی توان با كسی مصاحبه یا گفتگو كرد. همه چشمها از اشكهای ریخته شده قرمز و لباسها مشكی شده است. داخل مسجد سكوت برقرار است انگار كسی داخل مسجد نیست ولی بیش از 150 نفر در مسجد حضور دارند. یكی به دیوار خیره شده، یكی به عكس آیت الله و دیگری سر بر زانو گذاشته و گریه می كند. همه به نوعی شوكه شده اند.
برخی از اهالی محل وقتی از جلوی درب مسجد می گذرند و تصویر و اعلامیه را می بینند میخكوب می شوند. حتی خودروهایی كه از خیابان شریعتی عبور می كنند لحظاتی به جمعیت توجه كرده و حتی از خودرو پیاده می شوند تا حقیقت واقعه را پرس و جو كنند.
شاگردان آیت الله یكی یكی از راههای دور و نزدیك خود را به مسجد می رسانند. بنرهای بزرگ براری نصب آماده شده و صدای اذان بلند می شود.

دیگر در مسجد جای سوزن انداختن نیست. دو نفر از مریدان آیت الله كه حدود 30 سال سن داشتند خارج از مسجد بر خودرویی كنار خیابان شریعتی روی زمین نشسته و اشك میزیزند. این صحنه موجب شد تا تمامی خودروها به سمت مسجد معطوف شوند.
در این میان آقای روحانی راننده آیت الله خوشوقت در گفتگو با مهر از برخی خصوصیات استاد اخلاق سخن گفت و افزود: ایشان به اخلاص شهره بودند.
 من با حضرت آیت الله سه بار مكه رفتم و چند سالی است راننده ایشان بودم. نمی توانم در مورد ایشان صحبت كنم ولی آنقدر می توانم بگویم كه ایشان شخصی بودند كه كاملا هم خود پرهیز از گناه داشتند و هم به دیگران توصیه می كردند تقوا پیشه كنید و از گناه دوری كنید. همیشه از معصومین نقل قول می كردند و محال بود هیچ وقت توصیه به تقوا را فراموش كنند.
جوانی به نام حسینی كه چند سالی بود وظیفه خدمت و خادمی در مسجد را برعهده داشت هم به خبرنگار مهر گفت: آیت الله خوشوقت از شاگران خاص و ویژه علامه طباطبایی (ره) بودند.
 ایشان به تمام معنا مفسر قرآن و عالم ربانی شایسته مقام و شخصیت ایشان بود. برخی می گویند فلانی چشم برزخی دارد ولی مقام آیت الله بالاتر از این حرفها بود. آنقدر با جوانها هم سفره و هم نفس بود كه بسیاری از همین جوانهای مسجد كه اینگونه به سرو صورت مویه می كنند از همان كودكی شیفته منش و مرام این مردخدایی شدند.
ایشان در جذب جوانها بر پای منبر استاد بود. با اینكه مرض قند داشتند ولی ساعتها می نشستند و به سوالات هر چند سوالات پیش پا افتاده ولی همه را به مردم پاسخ می دادند.
این خادم مسجد كه در میان صحبتنهایش می گریست گفت: آقا قبل از رفتن به مكه موقع خداحافظی گفتند كه دیگر این سفر بازگشتی ندارد.

منبع: مهرنیوز