بسم الله الرحمن الرحیم
مسئلۀ قدس یک مسئلۀ شخصی نیست، و یک مسئلۀ مخصوص به یک کشور و یا یک مسئلۀ مخصوص به مسلمین جهان در عصر حاضر نیست، بلکه حادثه ای است برای موحدین جهان و مؤمنان اعصار گذشته و حال و آینده، از روزی که مسجد الاقصی پی ریزی شد تا آنگاه که این سیاره در نظام هستی در گردش است. و چه دردناک است برای مسلمانان جهان در عصر حاضر که با داشتن آن همه امکانات مادی و معنوی، در مرئی و منظر آنان به پیشگاه خداوند متعال و رسولان عالیقدرش اینچنین جسارت واقع شود، آن هم از یک مشت اوباش جنایتکار. و چه ننگ است برای دولتهای اسلامی که با در دست داشتن شریان حیاتی ابرقدرتهای جهان بنشینند و تماشاگر باشند که امریکا ابرجنایتکار تاریخ، یک عنصر فاسد بی ارزش را در مقابل آنان علم کند و با عده ای ناچیز عبادتگاه مقدس و قبله گاه اول آنان را از آنان غصب نموده و با کمال وقاحت در مقابل همۀ آنان قدرت نمایی کند. و چه شرم آور است سکوت در مقابل این فاجعۀ بزرگ تاریخ. و چه زیبابود که بلندگوهای مسجداقصی از همان روز که اسرائیل این عنصر خبیث دست به کار این جنایت عظیم شده بود، به صدا در می آمدند. اکنون که مسلمانان انقلابی و شجاع فلسطین با همتی عالی وبا آوای الهی از معراجگاه رسول ختمی ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ خروش بر آورده و مسلمانان را به قیام و وحدت دعوت نموده اند و در مقابل کفر جهانی نهضت نموده اند، با کدام عذر در مقابل خداوند قادر و وجدان بیدار انسانی می توان در این امر اسلامی بی تفاوت بود؟ اکنون که خون جوانان عزیز فلسطین دیوارهای مسجد قدس را رنگین کرده است و در مقابل مطالبۀ حق مشروعشان از مشتی دغلباز، با مسلسل جواب شنیده اند، برای مسلمانان غیرتمند عار نیست که به ندای مظلومانۀ آنان جواب ندهند و همدردی خود را با آنان اظهار نکنند؟ باشد که فریاد همدردی آنان دولتها را بیدار کند که از قدر ت عظیم اسلامی استفاده کرده و دست امریکای جهانخوار، این جنایتکار تاریخ راکه از آن طرف دریاها به پشتیبانی ستمگران، دست پلید اسرائیل را می فشارد قطع کنند و خود و ملتهای مظلوم جهان رانجات دهند. امید است خداوند منّان بر بشر منّت فرموده و وعدۀ قرآنی خود را هر چه زودتر انجاز فرماید و مستضعفان جهان را بر مستکبران غلبه دهد.
درود بر قدس و بر مسجداقصی. درود بر ملتهای بپاخاسته در مقابل اسرائیل جنایتکار؛ ودرود بر مسلمانان و مستضعفان جهان.
روح الله الموسوی الخمینی - صحیفه امام-ج16-ص
190