خدا رو شکر که مالیات می پردازم (این یعنی شغل و درآمدی دارم).
خدا رو شکر که باید ریخت و پاشهای بعد از مهمانی را جمع کنم (این یعنی در میان دوستانم بوده ام).
خدا رو شکر که لباسهایم برایم تنگ شده اند (این یعنی غذای کافی برای خوردن دارم).
خدا رو شکر که در پایان روز به خاطر خستگی از پا می افتم (این یعنی توان سخت کار کردن را دارم).
خدا رو شکر که باید زمین را بشویمو پنجره ها را تمیز کنم (این یعنی خانه ای دارم).
خدا رو شکر که در جایی دور جای پارک پیدا کردم (این یعنی هم توان راه رفتن دارم و هم اتومبیلی برای سوار شدن).
خدا رو شکر که سر و صدای همسایه ها را می شنوم (این یعنی گوشی برای شنیدن دارم).
خدا رو شکر که این همه شستنی و اتوکردنی دارم (این یعنی من لباس برای پوشیدن دارم).
خدا رو شکر که هر روز صبح زود با زنگ ساعت از خواب بیدار می شوم (این یعنی من هنوز زنده ام).
خدا رو شکر که گاهی اوقات بیمار می شوم (این یعنی به یادم می آورد که اغلب اوقات سالم هستم).
خدا رو شکر که خرید هدایای سال نو جیبم را خالی می کند (این یعنی عزیزانی دارم که می توانم برایشان هدیه بخرم).
خدا رو شکر که ظرفشویی خانه ام مملو از ظرف کثیف است (این یعنی خانواده ای سالم دارم).
خدا رو شکر که گاهی جانماز فرزندم را به جای او جمع می کنم (این یعنی به انجام فرائض دینی اش پایبند است).
