با آمدن فصل بهار شکوفه ها بر سر درختان شروع به باز شدن می کنند و پرندگانی که به خاطر سرمای زمستان مهاجرت کرده بودند برای خوش آمد گویی به فرا رسیدن فصل بهاشر بازمی گردند. همانطور که به همراه کودک دلبند خود به تماشای بیدار شدن دنیا از خواب زمستانی نشسته اید لازم است تا به راهنمایی های مهمی در خصوص مراقبت از کودک برای حفظ سلامتی او در این فصل اشاره کنیم.

ادامه »

در جمع فامیل نشسته ام

صحبت از بچه است و شیطنت هایش اینکه نمی گذارند مادر به کارها و تفریحات خودش برسد

یک تازه عروس هم داریم دو سه ماهی می شود که عقد کرده است

یکی از خانم ها با خنده و شوخی می پرسد تو که نمی خوای مثل این (به من اشاره می کند ) جوجه کشی راه بیندازی حواست باشه خودتو درگیر بچه نکنی یکی کافیه…

تازه عروس به من نگاه می کند و لبخند می زند…

صبر می کنم نطق خانم تمام شود چند وقتی هست که این حرفها زیاد به گوشم می رسد، از وقتی سومین بچه ام را به دنیا آورده ام این حرفها شروع شده الان یک سالی هست که تحمل کرده ام اما امروز می خواهم همه اش را تمام کنم

بعد روبه تازه عروسمان می گویم

تو ما رو زیاد نمی شناسی بزار یکم از خانم های جمع برات بگم ناسلامتی اولین مهمونی دور همی تو به حساب می یاد

عروسا و خواهر شوهرا همه دیپلم دارن غیر از مینا که لیسانس حسابداری داره و البته من، می دونی که دو ماهی از دفاعیه ارشدم می گذره

همه یدونه بچه دارن غیر از افسانه و مریم که دو تا دارن و البته من که یک سالی هست سه تایی شدم

آشپزی پروانه از همه بهتره یادت باشه ازش یاد بگیری و البته از هر کی بپرسی تاکید می کنه که افتخار بهترین مهمونی های دور همی با بهترین پذیرایی مال منه

مریم یکی از خواهر شوهرها هم ادامه داد: هنرمندمون هم خودشه باید ببینی چه لباسایی واسه دو تا دختراش می دوزه

خودم ادامه دادم: همه خانه دارن و بازم غیر از من که 15 ساعت در هفته تدریس دارم با ی ماهنامه همکاری می کنم

می خواستم ادامه دهم که تازه عروسمان پرسید با سه تا بچه و این همه کار، آفرین چطور تونستی؟

دقیقا جمله ای که می خواستم بشنوم…

گفتم برنامه ریزی به همین سادگی

بچه جلوی فعالیت هاتو نمی گیره اگه برنامه ریزی داشته باشی

اگه دقیق رفتار کنی و بدونی که نباید به خاطر راحتی خودت بچه هاتو از داشتن خواهر و برادر محروم کنی

اونا همبازی های بهتری از کامپیوتر و پلی استیشن می خوان

ادامه دادم، خیلی خوبه که فکر خودت باشی اما مطمئن باش بچه جلوت نمی گیره اگه برنامه داشته باشی

منم گاهی استخر می رم، مهمونی می رم، کار می کنم، درس می خونم خرید می کنم سه تا جوجوهام  هم هستن

بعد ادامه دادم:

البته باید خودت انتخاب کنی اولویتت زن بودنه یا مادر بودن

اگه مادری انتخاب کردی باید سختی هاشم قبول کنی و اگه زن بودن باید یادت باشه وظیفه ی زن مادر خوب بودن هم هست

***

با خودم فکر می کنم بعد از این دیگر حرف و حدیثی پشت سرم نخواهد بود درباره جوجه کشی و این حرفها

بعدنوشت:

همه آنچه بیان شد تلخیصی بود از گفته های یکی از دوستان از یک مهمانی دور همی خانوادگی

گمان نمی‌کنم خانواده‌ای در ایران وجود داشته باشد که از اوایل بهمن تا آخر اسفند به خانه‌تکانی فکر نکنند.

خانه‌تکانی کردن یکی از رسوم ما ایرانی‌هاست‌. رسمی که فقط اختصاص به جابه‌جایی وسایل خانه و مرتب کردن آن‌ها ندارد‌. رسمی که الگویی است برای غبار روبی کردن از دل‌هایمان تا اگر خدای نکرده ناراحتی و کدورتی در آن است جای خود را به دوستی و صمیمیت بدهد‌. چه خوب می‌شود اگر همه ما به موازات خانه‌تکانی منزلمان حواسمان به خانه‌تکانی دلمان هم باشد.

ادامه »

ـ  وقتی چندتا نوعروس فامیل دوره‌اش می‌کنند و می‌پرسند چرا ازدواج نمی‌کند، شانه بالا می‌اندازد که :” شوهر کنم که چی بشه؟ بشم مثل شماها؟!” چند ثانیه سکوت. بعد یکی از نوعروس‌ها می‌پرسد: “مگه ما چمونه؟” دخترک پوزخند تلخی تحویلش می‌دهد و هیچی نمی‌گوید. نوعروس‌ها نگاه‌های متعجشان را با هم رد و بدل می‌کنند. یادشان رفته دقیقا یک ساعت و نیم است بی‌وقفه دارند از شوهرهایشان بد می‌گویند و به جان زندگی متاهلی غر می‌زنند.

ـ  دارند منقرض می‌شوند. در تمام طول عمرم شاید فقط یک یا دوتای‌شان را از نزدیک دیده‌باشم. باید یکی به مقامات مسئول اطلاع دهد نسل مادرانی که پیش بقیه مدام از بی‌خوابی شب قبل و بدغذایی بچه و نحسی و ریخت و پاش‌ها و بی‌خیالی “باباش” نمی‌گویند رو به زوال است. مادرانی هم که موقع حرف زدن از بچه‌هایشان در چشم‌های‌شان شادی و بر زبان‌هایشان شکر است، گونه نادری هستند که باید برای حفظ شان کاری کرد.

ـ  مدتی است خواندن وبلاگ‌های زنانه را تحریم کرده‌ام. نه بخاطر اینکه بد می‌نویسند یا حوصله سر می‌برند.نه. اتفاقا خیلی‌های شان خیلی هم خوب می‌نویسند. خیلی خیلی خوب. و همین دل آدم را می‌سوزاند. کسی که می‌تواند خوب بنویسد، چرا نمی‌تواند از چیزهای خوب بنویسد؟

ـ  می‌گوید اگر زنان این دوره و زمانه خوشحال نیستندبه‌خاطر این است که زیادی می‌فهمند. می‌گویم تا جایی که یادمان داده‌اند آگاهی باید اکسیر خوشبختی باشند نه اسباب بی‌حالی و بدحالی. بدحالی هشدار بزرگ روح ست بر اینکه “هشدار که آنچه را باید بدانی نمی‌دانی”. کلافگی و سنگینی روح هم شاید وبال دانسته‌های بیهوده‌مان باشد. ما داریم مجهز به تمام چیزهایی می‌شویم که نه به درد می‌خورند و نه به کار می‌آیند.

ـ  جایی خواندم نوشته‌های ما حکم بچه‌هایی را دارند بزرگ می‌کنیم و رها می‌کنیم توی جامعه. بچه هایی که اگر بد بار آمده باشند، اگر خشن و افسرده و بی‌ادب باشند، آدم‌های اطراف را زخمی می‌کنند. این زخم‌ها حال بد می‌آورند. حال بد مسری است. سرایت می‌کند. ما مسئول میکروب‌هایی هستیم که با کلمات‌مان تولید می‌کنیم. مسئول تصاویر زشتی روی دیوار ذهن آد‌مها نصب می‌کنیم. مسئول هوای مسمومی که با نفس‌های غمگین‌مان توی هوا رها می‌کنیم.

ـ  ما زن‌ها برای دیدن کوچکترین زیبایی‌ها و درک خفیف‌ترین شوق‌ها مجهز به حواس پر قدرتی هستیم که هیچ مخلوق دیگری (حتی مردها و حتی‌تر بچه‌ها) از آنها بهره‌مند نیستند. وقتش نشده به جای زیر و رو کردن اسباب نداشته‌ها کمی هم از قد و بالای زیبای داشته‌های‌مان حظ ببریم؟ با این چشمان تیزبین اگر فقط کدری ناخوشی‌ها را ببینیم، ترس آن می‌رود که  ناخوشی و کدورت جز‌ء سرنوشتمان ‌شود.

از خدا حال خوش بخواهیم. دنبالش هم باشیم. با دیگران هم قسمتش کنیم.

نوشته مونا ابراهيم نظري

ادامه »