در اکثر کتابها و مقالات روانشناسی پیرامون شادی، این چند منبع مکررا به عنوان عواملی که منجر به شادی میشوند ذکر شدهاند: خوردن، فعالیتهای اجتماعی، رابطه جنسی، ورزش، موفقیت و تایید اجتماعی، استفاده از مهارتها، محیط و آب و هوا و تفریح و استراحت. اسلام تمام این موارد را به عنوان منابعی که به شادی البته از نوع زودگذر آن منتج میشود قبول دارد و پیرامون هر کدام دستوراتی دارد و آنها را تحت کنترل دین در آورده است.
اکثر ما انسانها کم و بیش از همه این موارد در زندگی خویش برخورداریم ولی باز هم خلا نشاط و سرور درونی را احساس میکنیم. در اینجاست که دین اهمیت خود را نمایان میکند. اسلام علاوه بر اینها موارد دیگری را که منجر به شادی و نشاط درونی و ماندگارتر میشود ذکر کرده است که در ادامه مطلب می توانید آن را مطالعه کنید.