يكى از اسماء و صفات الهى اين است كه
‏ هُوَ يُطْعِمُ وَ لا يُطْعَمُ‏ (الانعام آيه 15) اوست كه خوراك مى‌دهد، و خوراك داده نمى‌شود
سعى كن كه مظهر اين مقام باشى تا تشبه بحق جل و على پيدا كنى كه لذت احتماء و اين حال بمراتب از لذت اكل و شرب حيوانى برتر و بالاتر است اگر لذت ترك لذت بدانى دگر لذت نفس لذت نخوانى.
از شكم پروران سرمشق مگير بلكه‏
ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَ يَتَمَتَّعُوا وَ يُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ‏ (الحجر آيه 4) بگذارشان تا بخورند و برخوردار شوند و آرزو[ها] سرگرمشان كند، پس به زودى خواهند دانست.
و چون كمتر خورى كمتر خوابى و متخلق باين خلق الهى گردى كه‏
لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ‏ (آية الكرسى) و بملائكه تشبه پيدا كنى كه
طعامهم التسبيح و شرابهم التقديس چنانكه از اهل بيت عصمت مأثور است و ملائكه گفتند نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَ نُقَدِّسُ لَكَ‏ (آيه 31 من البقره).
و تعبير از تسبيح بطعام و تقديس بشراب براى اين است تسبيح تنزيه ذات است و تقديس تنزيه صفات كه اول با طعام و ثانى با شراب مناسب است دقت كن تا اين لطيفه را دريابى.

منبع: هزار و يك نكته. نكته 443