[سوره البقرة (2): آيه 116]
وَ قالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً سُبْحانَهُ بَلْ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ
و (برخى از اهل كتاب و مشركان) گفتند: خداوند فرزندى براى خود اختيار كرده است. منزّه است او، بلكه آنچه در آسمانها و زمين است از آن اوست و همه در برابر او فرمانبرند.
تفسير نور، ج1، ص: 188(با تصرف و تلخیص)
نكته ها:
اهل كتاب و مشركان، هر كدام به نوعى براى خداوند فرزندى مىپنداشتند يهود مىگفت: عُزَير فرزند خداست. «1»
نصارى نيز حضرت عيسى را فرزند خدا معرّفى مىكردند «2»
و مشركان، فرشتگان را فرزندان خدا مىدانستند. «3»
اين آيه ردّى است بر اين توهّم غلط و نابجا، و ذات خداوند را از چنين نسبتى منزّه مىداند.
__________________________________________________
(1). حج، 40.
(2). «وَ قالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّهِ» توبه، 30.
(3). «وَ قالَتِ النَّصارى الْمَسِيحُ ابْنُ اللَّهِ» توبه، 30. […..]
(4). «يَجْعَلُونَ لِلَّهِ الْبَناتِ» نحل، 57.
