کلبي نسابه و ابن روزبهان که از ثقات نزد علماي اهل سنت هستند نقل کرده اند که معاويه لعنه الله فرزند چهار نفر بوده:

عماره، مسافر، أبوسفيان و مردي که اسم او را نمي برند.


راغب اصفهاني در محاضرات و أبن أبي الحديد از ربيع الأبرار زمخشري نقل مي کنند که معاويه را به چهار نفر نسبت مي دادند: مسافر بن أبي عمرو، عمارة بن وليد

بن مغيرة، عباس و صباح که مغني عمارة بن وليد بود.

مادر معاويه هند با صباح – که جواني خوش رو و کارگر أبوسفيان بود – الفتي تمام داشت! اما به ظاهر او را معاوية بن أبي سفيان بن حرب مي گويند.


أبوسفيان مردي زشت و کوتاه قد بود و يک چشم او در طائف و چشم ديگرش در يرموک کور شده بود. باطنش کورتر از چشمش بود و نهايت عداوت و

دشمني با پيامبر(ص) را داشت.


أبوسفيان در هر جنگ و فتنه اي که بر عليه پيامبر(ص) به وجود مي آمد دخالت داشت و در سال فتح مکه از ترس اسلام آورد و با نفاق زندگي کرد تا در سن 82

سالگي در سال 30 هـ به درک رفت.

مخفي نماند که حمامه يکي از جدات معاويه است که در بازار المجاز صاحب پرچم و مشهور بود و از اين جا نسب أبوسفيان هم معلوم مي شود. مادر معاويه هند

است که از ذوات الأعلام بود و ميل فراواني به غلامان سياه داشت و از توضيح حال پدر معاويه وضع مادر او هند روشن مي شود.

محدث قمي مي فرمايد: چون پيامبر(ص) در فتح مکه ريختن خون معاويه را مباح شمردند، به اصرار و شفاعت عباس، پنج ماه قبل از وفات پيامبر(ص) اسلام آورد.


مرگ معاویه را 12-15و22 رجب گفته اند در هر صورت این روز،
روز شادي اهل ايمان و حزن و اندوه اهل کفر و طغيان است. روزه اين روز به جهت شکر الهي بر هلاکت

معاويه مستحب است.

 ادامه دارد