«…عرفان نه اينكه توى سجّاده است و شب است و مناجات است و تاريكى؛
عرفان يعنى توى بازار، يعنى توى دانشكده، يعنى توى خيابان، يعنى توى اتوبوس، يعنى معامله با زن، يعنى معامله با بچّه، معامله با همسايه، معامله با سگ خانه، معامله با گربه خانه، اين، همه اينها معامله است.
يعنى چى؟ يعنى اينكه حقّ زن را بايد بدهى، حق گربه منزل را بايد بدهى،
هان! به خادمش انسان نبايد بد بگويد، بعد هم خادم خواست غذا بخورد انسان بايد با خودش غذا بخورد. غذاىِ خودش را انسان از او بالاتر نبيند؛
با شوفرش انسان بايد با او، با خودش غذا بخورد، با زير دستانش به نظر زير دستى نگاه نكند؛ حالا او نوكر است، يا مثلًا فرض كنيد مستخدم انسان است، يا فلان؛ حالا خدا به او اين مسير را معيّن كرده، براى انسان هم اين مسير را معيّن كرده.
از كجا معلوم مىشود كه او از انسان بالاتر نباشد؟! از كجا معلوم باشد كه او قلبش صافتر نباشد، ادراكش بهتر نباشد؟!
بين خود و خدا؛ حالا خداوند او را سياه كرده ما را سفيد كرده، او را فقير كرده اين را غنى كرده، اين را رئيس كرده او را مرئوس.
همين طورى كه حضرت امام رضا عليه السّلام به اين شكل تمام غلامان را جمع مىكرد و با آنها مىنشست سر يك سفره غذا مىخورد؛ و كيف هم مىكرد؛ اين را مىگويند عرفان..»
منبع: آیین رستگاری ص116و117 علامه سیدمحمدحسین حسینی طهرانی رضوان الله علیه کتابخانه سایت متقین
به جان پاک تو ای دختر امام سلام
به هر زمان و مکان و به هر مقام سلام
میلاد کریمه اهل بیت(ع) برشما مبارک باد.