حضرت آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) از علمایی بودند که کلام نورانی ایشان همواره در گوش و جان ارادتمندان ایشان باقی خواهد ماند.

این استاد اخلاق در فرازی از بیانات و درس اخلاق خود می‌فرمایند:

هر چه قدر هم آدم خوبی شدید، باز به خدا بگویید که خدایا، آیا بنده ای بدتر از من داری؟

امام زین العابدین(علیه السلام) با این که معصوم بود، در دعای ابو حمزه عرض میکند:

«اسوَءُ حالاً مِنّی» یعنی پروردگارا! کسی که حالش بدتر از من باشد، میان بنده های تو هست؟

رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) صبح ها هفتاد مرتبه استغفار می فرمودند؛
نه این که بخواهند به ما درس بدهند، اصلاً؛
واقعا خودشان را در مقابل عظمت خدا مقصر می دانستند که هر چه هم عبادت و بندگی کنند، در مقابل عظمت الهی باز هم ناچیز است.

سجده گناهان را می ریزد.

روایت است که انسان به سجده برود و مدتی در سجده باشد، “شکراً الله و الهی العفو” بگوید، مخصوصا در نماز شب، ده دقیقه، یک ربعی در سجده باشد، حس می کند وقتی که به سجده می رود، سبک می شود.

آن حالت سبکی بر اثر ریخته شدن گناهان است.
همانطور که باد در فصل پاییز برگ درختان را می ریزد، سجده هم گناهان را می ریزد.