تقوای الهی فقط مربوط به خیابان و کوچه و پس کوچه ها نیست که به طور مثال در خیابان قدم برداریم و چشم هایمان را درویش کنیم و به مرد نامحرم و یا زن نامرم خیره نشویم و حیای چشم داشته باشیم.

بلکه در همین دنیای مجازی هم بایستی تقوای چشم داشت ، تقوای عورت داشت ، و تقوای زبان ، تقوای گوش، تقوای دست و تقوای مو . هر انچه خدای متعال در شرع اسلام برای بندگان خود دستور داده است ، صورت پذیرد.

هر نگاه آلوده و هر فعل حرام چه در دنیای واقعی و چه در دنیای مجاز یک تیری از سوی شیطان به قلب آدمی است.

بارها در شبکه های مجازی دیده شده است که سعی در قبح زدایی و عادی جلوه دادن روابط محرم و نامحرم است.

بر این اساس همانگونه که همگی ما در فضای حقیقی، خداوند بزرگ را شاهد و ناظر اعمال خود دانسته و به بیان واضح تر «تقوا» را معیار تنظیم روابط فردی و اجتماعی قرار داده‌ایم، در فضای مجازی نیز نیاز به باز تعریف مفهوم مهمی‌‌با نام «تقوای مجازی» داریم تا تابلوی راهنمای فعالیت‌های‌مان در این حوزه باشد.