ﺁﻗﺎﯼ ﺣﺒﯿﺐﺑﻦ ﻣﻨﺘﺠﺐ ﻭﺍﻟﯽ ﺷﻬﺮ ﯾﻤﻦ ﺑﻮﺩ، ﻭﻗﺘﯽ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ عليه السلام ﺑﻪ ﺧﻼﻓﺖ ﺭﺳﯿﺪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﺎﻣﻪﺍﯼ ﻧﻮﺷﺖ
ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺣﺒﯿﺐ ﺗﻮ ﺁﺩﻡ ﺧﻮﺑﯽ ﻫﺴﺘﯽ ، ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭ ﺁﻥ ﺷﻬﺮ ﺑﻤﺎﻥ، ﻣﻦ ﻫﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ براین منسب باقی میگذارم.
ﺑﻌﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺑﯿﻌﺖ ﺑﮕﯿﺮ ، ﺍﺯ بین ﻣﺮﺩم دﻩ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺑﻔﺮﺳﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ به عنوﺍﻥ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ,ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﺁﯾﻨﺪ.
*ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ ﻣﻦ ﻭﯾﮋﮔﯽﻫﺎﯼ ﺁﻥ ﺩﻩ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺘﺎﻥ ﺑﮕﻮﯾﻢ *
ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﺪ ﮐﻪ «ﻭﺃﻧﻔﺬ ﺍِﻟَﯽَ ﻣﻨﻬﻢ ﻋﺸﺮﺓ» ﺩﻩ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻔﺮست
**ﺁﺩﻡﻫﺎﯼ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻈﺮ، ﻋﺎﻗﻞ، ﻣﻄﻤﺌﻦ، ﺷﺠﺎﻉ، ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺏ ﺩﻩ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺑﻔﺮﺳﺖ **
ﺁﻗﺎﯼ ﺍﺑﻦ ﻣﻨﺘﺠﺐ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﻮﺍﻧﺪ، ﻣﺮﺩﻡ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﯿﻌﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻨﺘﺠﺐ ﮔﻔﺖ: ﺣﺎﻻ ﺩﻩ ﻧﻔﺮ ﺁﺩﻡِ ﺍﯾﻦﺟﻮﺭﯼ ﺍﺯﺗﻮﻥ ﻣﯽﺧﻮﺍﻡ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﯿﺪ…
ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺻﺪ ﻧﻔﺮ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺻﺪ ﻧﻔﺮ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﻧﻔﺮ، ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﻧﻔﺮ ﺳﯽ ﻧﻔﺮ، ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺳﯽ ﻧﻔﺮ ﺩﻩ ﻧﻔﺮ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺍﯾﻦ ﺩﻩ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ ﺧﺪﻣﺖ ﺣﻀﺮﺕ….
*ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ آن ده نفر ﺁﻣﺪﻧﺪ ﭘﯿﺶ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ، ﻋﻠﯽ ﻋﻠﯿﻪﺍﻟﺴﻼﻡ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﯽ، ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﺁﻣﺪ ﺟﻠﻮ ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﮔﻔﺖ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻢ ﺍﯾﻦ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺘﺎﻥ ﺑﺨﻮﺍﻧﻢ ﺟﺎﻟﺐ ﺍﺳﺖ：
«ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏ ﺍﯾﻬﺎ ﺍﻻﻣﺎﻡ ﺍﻟﻌﺎﺩﻝ ﻭﺍﻟﺒﺪﺭ ﺍﻟﺘﻤﺎﻡ ﻭﺍﻟﻠﯿث ﺍﻟﻬﻤﺎﻡ ﻭﺍﻟﺒﻄﻞ ﺍﻟﺰﺭﻗﺎﻡ ﻭﺍﻟﻔﺎﺭﺱ ﺍﻟﻘﻤﻘﺎﻡ ﻭ ﻣَﻦ ﻓﻀﻠﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯽ ﺳﺎﺋﺮ ﺍﻻﻧﺎﻡ ﺻﻠّﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﮏ ﻭ ﻋﻠﯽ ﺁﻟﮏ ﺍﻟﮑﺮﺍﻡ ﻭ ﺃﺷﻬﺪ ﺃﻧﮏ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﺻﺪﻗﺎً ﻭ ﺣﻘّﺎً ﻭ ﺃﻧﮏ ﻭﺻﯽ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﻭﺍﻟﺨﻠﯿﻔﺔ ﻣِﻦ ﺑﻌﺪﻩ ﻭ ﻭﺍﺭﺙ ﻋﻠﻤﻪ ﻟﻌﻦ ﺍﻟﻠﻪ ﻣَﻦ ﺟﻬﺪ ﺣﻘﮏ ﻭ ﻣﻘﺎﻣﮏ»
ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ در مدح و عرض ارادت به عليﮔﻔﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ …تا ﺁﻗﺎ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﺍﺯﺵ
پرسیدﮐﻪ ﺍﺳﻤﺖ ﭼﯿﺴﺖ؟
ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﺍﺳﻤﻢ ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻤﻦ است
ﻓﺮﻣﻮﺩ «ﻭﺍﺑﻦ ﻣَﻦ» ﭘﺴﺮ ﮐﯽ ﻫﺴﺘﯽ؟
ﮔﻔﺖ ﭘﺴﺮ ﻣﻠﺠﻢ ﻣﺮﺍﺩﯼ ﻫﺴﺘﻢ
ﺁﻗﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﺍﻧﺎ ﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﻧﺎ ﺍﻟﯿﻪ ﺭﺍﺟﻌﻮﻥ، ﻻﺣﻮﻝ ﻭﻻﻗﻮّﺓ ﺍﻻ ﺑﺎﻟﻠﻪ ﺍﻟﻌﻠﯽ ﺍﻟﻌﻈﯿﻢ» «ﻭﯾﺤﮏ ﺃﻣُﺮﺍﺩﯼٌ ﺃﻧﺖ؟» وای برتو،ﺗﻮ ﻣﺮﺍﺩﯼ ﻫﺴﺘﯽ؟! ﮔﻔﺖ بله ﺁﻗﺎ, ﻣﻦ ﻣﺮﺍﺩﯼ ﻫﺴﺘﻢ، ﺁﻗﺎ ﭼﺮﺍ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺷﺪﯼ؟!
*ﺁﻗﺎ ﻫﯽ ﻣﯽﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﺍﻧﺎ ﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﻧﺎ ﺍﻟﯿﻪ ﺭﺍﺟﻌﻮﻥ»
ابن ملجم گفت ﻣﮕﺮ ﭼﻪ ﻣﺮﮔﻢ ﻫﺴﺖ؟!
ﺁﻗﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﺩﺍﻧﯽ ﻗﺎﺗﻞ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺷﺪ؟!
ﮔﻔﺖ ﻣﻦ؟!! ﯾﺎ ﻋﻠﯽ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻗﺴﻢ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﻫﯿﭻ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﮤ ﺗﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻡ، ﻣﻦ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽﺩﻫﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﮥ ﺫﺭﺍﺕ ﻋﺎﻟﻢ، ﻣﻦ ﭼﻪﺟﻮﺭﯼ ﻗﺎﺗﻞ ﺗﻮ ﺑﺸﻮﻡ؟!
ﺍﺻﺮﺍﺭﻫﺎﯼ ﺍﺑﻦ ﻣﻠﺠﻢ ﻣﺮﺍﺩﯼ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ:
«ﻭﻟﮑﻨﮏ ﻭﺍﻟﻠﻪ ﯾﺎ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﺃﺣﺐُّ ﺍِﻟَﯽَ ﻣِﻦ ﮐُﻞِ ﺃﺣﺪٍ»
به خدا ﺗﻮ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﭘﯿﺶ ﻣﻦ ﻋﺰﯾﺰﺗﺮ ﻫﺴﺘﯽ، ﺁﻗﺎ ﻣﯽﻓﺮﻣﻮﺩ ﻧﻪ، ﻧﻪ ﺁﻥ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺩﺭﻭﻍ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﻭ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺩﺭﻭﻍ ﻧﻤﯽﮔﻮﯾﻢ…
ﺗﻮ ﺧﻮﻥِ ﺳﺮِ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﺤﺎﺳﻨﻢ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺭﯾﺨﺖ ﻭمحاسن ﺻﻮﺭﺕِ مرا ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﺳﺮﻡ، ﺧﻀﺎﺏ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮐﺮﺩ…
ابن ملجم گفت :
«ﻭﺍﻟﻠﻪ ﯾﺎ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﺍﻧﮏ ﺃﺣﺐُّ ﺍِﻟَﯽَ ﻣِﻦ ﮐﻞِ ﻣﺎ ﻃﻠﻌﺖ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺸﻤﺲ» به خداقسم ﻣﻦ ﺗﻮ ﺭﺍ ازهمه کس وهمه چیزبیشتر ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ. ﺩﺭﺩ ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ !!!
ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ، ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯽﮔﻔﺘﻪ…!!!
(طرف واقعا آقا رو دوست داشته)
ﮔﻔﺖ: ﺁﻗﺎ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﮑُﺶ!
ﺁﻗﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﺐ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ کنم!!
ﻣﺎﻟﮏ ﺍﺷﺘﺮ ﻭ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﯾﺎ ﻋﻠﯽ کیست ﮐﻪ ﻗﺎﺗﻞ ﺗﻮﺳﺖ!!
ﺑﮕﻮ تا او را ﺑﮑُﺸﯿم ، ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﮔﻨﺎﻩ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺑﮑُﺸﯿﺪ!؟
ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺁﻗﺎﯼ ﺑﻬﺠﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﺑﻦ ﻣﻠﺠﻢ ﻣﺮﺍﺩﯼ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺟﻤﻠﻪ براتون ﺑﮕﻮﯾﻢ：
اﯾﺸﺎﻥ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﯾﮏ ﻋﻤﺮﯼ ﭘﺮﻭﺍﻧﮥ ﺍﻣﺎﻣﺶ ﻣﯽﺷﻮﺩ ولیﺁﺧﺮ ﺳﺮ ﺍﻣﺎﻣﺶ ﺭﺍ ﻣﯽﮐُﺸﺪ، ﺗﻌﺒﯿﺮ ﺁﻗﺎﯼ ﺑﻬﺠﺖ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺑﻦ ﻣﻠﺠﻢ ﻣﺜﻞ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ.
ﺍﯾﻦ ﮐﺪﺍﻡ ﻋﯿﺐ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺭﻭﺯﯼ ﺭﻭ ﻣﯽﺁﯾﺪ؟!
ﺍﯾﻦ ﮐﺪﺍﻡ ﺿﻌﻒ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺭﻭﺯﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ؟!
ﺍﯾﻦ ﮐﺪﺍﻡ ﮔﻨﺎﻩ ﺍﺳﺘﻐﻔﺎﺭ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺭﻭﺯﯼ ﭘﺪﺭ ﺻﺎﺣﺐ ﺑﭽﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﯽﺁﻭﺭﺩ؟!
ﺍﯾﻦ ﮐﺪﺍﻡ ﺧﻮی ﻏﺮﻭﺭ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ؟!
قرن هاست که بناست ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺯﯾﺎﺩ ﺑﺸﻮﻧﺪ، ﺷﯿﻌﯿﺎﻥ ﺯﯾﺎﺩ ﺑﺸﻮﻧﺪ، ﻋﺰّﺕ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﻨﺪ….!!
ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦع ، ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ ﺍﮐﺮﻡ ص، ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ع, ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ع ,ﻫﻤﮥ ﺍﺋﻤﮥ ﻫﺪﯼ علیهم السلام ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:
ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﺍﺿﺎﻓﯽ ﺁﺧر، ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ،ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺭﯾﺰﺵ ﺍﺳت
یه وقت گول این رو نخوری که میری هیئت پس دیگه حله….
منبرمیری دیگه حله…!
حوزه میری دیگه حله…!
ادعای ارادت میکنی حله….!
(باید برای معرفت تلاش کنیم)
ﻣﻨﺒﻊ روایت：
_______________________
ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻷﻧﻮﺍﺭ: ﺝ 42 ﺹ 259
*** پی نوشت: سخنرانی استاد پناهیان
