به مناسبت هفته جهاني تغذيه با شير مادر…

در اين اینفوگرافی علاوه بر ذکر فواید تغذیه با شیر مادر برای مادر و نوزاد، نحوه در آغوش گرفتن نوزاد هنگام شیر دادن، نوع تغذیه مادر در دوران شیردهی برای بهبود کیفیت شیر خود، مشکلاتی که نوزاد هنگام مکیدن شیر مادر از پستان می‌تواند با آن مواجه شود و روش‌های حل آنها، آمار تغذیه با شیر مادر در ایران و جهان و… آمده است.

كار رخشان بني اعتماد را كه ديدم خيلي لذت بردم…

مایش «گیلانه» در هیروشیما را با اعلام یک دقیقه سکوت به یاد بیش از هزار قربانی بی‌گناه غزه به «نشان شرمساری بشریت به مادران فلسطینی» تقدیم کرد.

بعد هم پيام داده و کشتار بی‌رحمانه غزه مایه شرم بشریت دانسته…

متن پيام را بخوانيد…

«دوستان

سفر به سرزمین زیبا و با فرهنگ ژاپن همیشه برایم لذت بخش و سرشار از خاطرات فراموش نشدنی بوده و حضور در مراسم صلح هیروشیما باعث افتخارم که متاسفانه شانس حضور پیدا نکردم.

غم بار است که در قرن بیست و یکم و دراوج دستیابی بشر به تکنولوژی و دانش و فناوری‌های مدرن ، هر روز آتش خانمان سوز جنگ گوشه‌ای از دنیا را به نابودی می‌کشاند. در همین دوران ، کشتار بی‌رحمانه غزه مایه شرم بشریت است و بی‌شک تاریخ ، حیرت خود را از بی‌عملی جهان در مقابله با این قساوت غیر إنسانی ثبت خواهد کرد.

کشور من ایران، داغ جنگی هشت ساله را بر سینه دارد که بعداز بیشتر از دو دهه از پایان آن ، تاوانی سخت را پس می‌دهد.

دل‌های سوخته از حسرت شهدا ، رنج بی‌انتهای جانبازان ، میراث شوم آلودگی محیط زیست در نواحی مرزی نهفته در تومورهای مرگ بار سرطانی در مغز نوزادان بی‌گناه ، بخشی از این بهای سنگین است و دلاورجانبازان شیمیایی حاضر در این جلسه ، سند زنده دوران این جنگ تحمیلی.

«گیلانه» گرچه فیلمی درباره جنگ ، اما ستایشی در پیشگاه صلح است. این نمایش را به نشان شرمساری بشریت به مادران فلسطینی تقدیم می‌کنم و یک دقیقه سکوت به یاد بیش از هزار قربانی بی‌گناه غزه …»

باز هم ماه رمضان و سریال‌های مناسبتی…

امسال سیروس مقدم بعد از موفقیت در سریال پایتخت 3، مدینه را به روی آنتن برد تا بتواند نظر بینندگان را به خود جلب کند. داستان مدینه توسط سعید نعمت‌الله، یکی از بهترین نویسندگان سال‌های اخیر نوشته شده است. همکاری سیروس مقدم و نعمت‌الله نیز در نوع خود بسیار جالب است؛ چراکه مخاطب منتظر کاری شگرف از آنها است.

مشکلات زنان و خانواده، نامادری، فرزندخواندگی، رِبا و نزول، ازدواج، اعتیاد، نابینایی، فقر، فساد، تبهکاری و…؛ همه و همه از جمله مقولاتی بودند که سیروس مقدم سعی داشت با ظرافت در سریال 30 قسمتی خود، بگنجاند و به هر کدام از آنها اشاره‌ای هر چند گذرا داشته باشد.

ادامه »

آیت‌الله مکارم‌شیرازی در پاسخ به استفتایی نظر خود را درباره حضور بانوان در ورزشگاه‌ها اعلام کرد.

«پرسش:

نظر معظم له در مورد حکم شرعی حضور زنان در ورزشگاه‌ها به عنوان تماشاچی چیست؟

پاسخ:

جو حاکم در ورزشگاه‌ها برای حضور زنان مناسب نیست و شکی نیست که اختلاط جوانان و آزاد بودن آنها سرچشمه مشکلات زیادی از نظر اخلاقی و اجتماعی می‌شود؛ اضافه بر این در بعضی انواع ورزش، مردان پوشش مناسبی در برابر زنان ندارند؛ بنابراین لازم است از حضور در این برنامه‌ها خودداری کنند بخصوص اینکه این برنامه‌ها را از رسانه‌ها می‌توانند ببیند و حضور آنها ضرروتی ندارد.»

وبلاگ سرزمین خاطره‌ها نوشت:

ماه مبارک رمضان سال 1380 برای دوره آموزش عقیدتی فراخوانده شدیم از تمام استان‌های کشور آمده بودند اکثراً از پیشکسوتان جبهه و جهاد بودند تنها کسی که در دوره غریب نبود من بودم چون ساکن قم بودم و دوره در قم برگزار می‌شد.

در کلاس با چند نفر بیشتر نزدیک شدم از جمله آنها دو نفر بودند که از استان کهگیلویه و بویراحمد آمده بودند، اواخر دوره بود یکی از آن دو نفر را دیدم که مشغول نوشتن یک نامه است پرسیدم: اخوی برای چه کسی نامه می‌نویسی گفت: برای حضرت آیه الله بهجت.

تعجب کردم و پرسیدم مگر آیت الله بهجت کار اجرایی می‌کند که از ایشان درخواست داری؟ گفت: در خواستی از ایشان ندارم فقط می‌خواهم به ایشان بگویم دوستت دارم!

متحیر ماندم نامه‌ای نوشت سراسر عشق و علاقه، درست مانند یک عاشق به معشوقش، نامه را که به اتمام رساند با کمال وسواس در پاکت گذاشت و درب آن را چسباند.

در حال بررسی ساعات برگزاری امتحانات بود تا وقتی پیدا کند و نامه را به دفتر آقا برساند که من گفتم اخوی خودت را اذیت نکن من که قم هستم بعد از امتحانات نامه‌ات را به دفتر ایشان می‌دهم.

خوشحال شد و تشکری کرد و نامه را به من داد نامه را لای یکی از کتاب‌هایم گذاشتم، دوره یک ماهه تمام شد و عکس یادگاری و تبادل شماره تلفن، آدرس و خداحافظی.

همه چیز تمام شد نامه همچنان لای کتاب ماند و فراموشی من به مدت 8 سال! درست در مراسم تشیع حضرت آیت الله بهجت(ره) یاد نامه افتادم بر سرزنان به خانه آمدم.

معشوق رحلت کرده بود و من امانتداری نکرده بودم افسوس خورد‌ن‌ها و سرزنش کردن‌های خودم 2 سال طول کشید تا توانستم شماره تلفن دوست بویراحمدی خود را پیدا کنم تا با عذرخواهی مقداری از ناراحتی خودم را کم کنم.

شماره منزلشان را گرفتم خانمش بود، با تعجب از نام نشانم پرسید، خودم را معرفی کردم با بغض گفت شما چه رفیقی هستید که خبر ندارید ایشان 2 سال پیش فوت کرده‌اند.

پشت تلفن خشکم زد سال 88 فوت کرده بود همان سالی که آیت الله بهجت رحلت کرده بودند.