برای یک طلبه اوقات فراغت به معنایی که برای عامه مردم وجود دارد، مطرح نیست، اگر هر طلبه ای در زندگی روزانه خود قائل به یک برنامه باشد، دیگر با وقت بطالتی روبرو نمی شود و لذا اوقات فراغت به معنای این که مثلا سه ماه بیکار باشد برای او  مطرح نیست.

خیلی ها را می شناسم که منتظرند برای اینکه تابستان شود و بتوانند با فراغ بال به تحقیق و پژوهش بپردازند.

یادم می آید زمانی که طلبه بودم تمام تابستان یکی از سالهای تحصیلم  را صرف یک تحقیق جامع درباره ادیان مختلف مردم ایران کردم، از اواسط سال تحصیلی منتظر تابستان بودم تا بتوانم با آرامش پیگیری اش کنم و به ثمر برسانمش، چه جاها که سرنزدم، یادم می آید با یکی از نمایندگان زرتشتیان در مجلس هم صحبت کردم….بماند

از زبان برخی از طلابی که الان می شناسمشان این مطلب را می نویسم: که خیلی از طلاب مدرسه حضرت فاطمه (س) تهران برنامه ریزی دقیق برای اوقات فراغتشان دارند، از شرکت در کلاس های مختلف پژوهشی و علمی که در مدرسه برگزار می شود گرفته تا مطالعه و تحقیق درباره موضوعات مختلف تفسیری و اصولی

پی نوشت:

در پاسخ به سوال دوستی که پرسیده بودند شما طلبه ها چه طور؟ شما برنامه اي براي اوقات فراغت خودتان داريد؟