بر مبنای آمار ارایه‌شده از مدیرکل هیئت‌های امناء بقاع متبرکه و مؤسسات خیریه سازمان اوقاف، در کل کشور هزار و ۳۲۳ بقعه متعلق به امام‌زادگان زن است (1). در همین راستا به سراغ مقاله‌ای در مورد جایگاه امام‌زادگان زن در ایران رفتیم؛ مقاله‌ای با عنوان «جایگاه امام‌زادگان زن در فرهنگ شیعی ایران» (2)، به قلم آرمان فروهی و در همین زمینه، گفتگویی با پژوهشگر این مقاله که اکنون دانشجوی دکتری تاریخ اسلام دانشگاه اصفهان است، نیز داشتیم.
امام‌زادگان پرارج
در فرهنگ شیعی، امامان معصوم علیهم‌السلام از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند و این احترام به امامان، نسبت به اولاد بلافصل غیرمعصوم و حتی فرزندان و فرزندزادگان و مُنتسبین به این خاندان نیز دیده می‌شود. ایرانیان، به فرزندان یا فرزندزادگان ائمه اطهار علیهم‌السلام، امام‌زاده می‌گویند. این تعریف نشان می‌دهد که در فرهنگ شیعی ایرانی، الزاماً امام‌زاده نباید اولاد ذکور ائمه اطهار باشند. ازاین‌رو، زنان، مادران، خواهران و فرزندان اناث منتسب به اهل بیت علیهم‌السلام نیز در فرهنگ شیعی ایرانی، حکم امام‌زاده پیدا می‌کنند و اصولاً یکی از دلایل آمار بالای امام‌زادگان در ایران، همین وسعت نگاه است. از طرفی چنان‌چه آرمان فروهی به خبرنگار می‌گوید: لزوماً قرار نیست امام‌زادگان، در رتبه اول انتساب به امامان باشند، بلکه ممکن است در مراتب بالایی مثل درجه ششم و هفتم نیز قرار داشته باشند.
صفحات: 1· 2
