«تاصوراسرافیل»شامل یادداشت‌های فائزه ساسانی خواه  در سفر به حج عمره است که در سال ۸۹ توسط نشر سفینه منتشر شده است.
این کتاب که در ردیف سفرنامه های حج قرار می گیرد، با رعایت اصول سفرنامه نویسی نگارش یافته و در بخش های مختلف آن از طریق ارجاعات بیرونی، منظور نویسنده به مخاطب انتقال یافته است.
اولین خاطره کتاب از سه‌ شنبه شب، ۹ مرداد ۸۶، ساعت ۲۲ در هواپیما شروع می‌شود و با آخرین خاطره که مربوط به پنجشنبه ۲۵ مرداد، در تهران است،کتاب به پایان می‌رسد.
در این کتاب نویسنده سعی کرده در کنار توصیف حالات معنوی و عرفانی اش با رویکرد جامعه شناسانه به این تجربه بپردازد.
آنچه این کتاب را از سایر سفرنامه های موجود جدا می کند نگاه زنانه راوی در این سفر است و این کتاب بیش از هرچیز تجربه ای زنانه از حج به شمار می رود راوی سعی کرده است در کنار دریافت های عرفانی و معنوی خود از این سفر، تجربه زنانه اش را نیز به تصویر بکشد و این امر در جای جای کتاب به چشم می خورد….
«امشب یکی از خدام حرم به من گفت: ضعیفه! تاریخ مصرف این کلمه در کشور ما به چه زمانی برمی گردد؟ به گمانم از قاجاریه به این طرف نرسد!» (ص۱۴۴)
«تبعیض میان مرد و زن بیداد می کند وقت نماز تنها بخش کوچکی از حیاط به زنان اختصاص داده میشود و بقیه در انحصار مردهاست،مثل یک برش کوچک روی یک کیک بزرگ و دایره ای شکل که برش تا مرکز دایره هم نمی رسد.
نماز طواف و نمازهایی که در حجر اسماعیل خواندم تنها نمازهایی بودند که در حیاط مسجدالحرام خوانده ام.هرچند که تعداد مردها زیادتر از ما باشد،اما این دلیل این همه ظلم و اجحاف نمیشود.
امکان دسترسی زن ها به در کعبه،حجرالاسود وایستادن زیر ناودان طلا هم با این اوصاف کاملا مشخص نیست.» (ص۱۴۷)
یادداشت های روزانه نویسنده که گاه در روز به چند یادداشت می رسد در ۲۰۷ صفحه منتشر شده است.