تکیه بر مسند قضاوت، آفت زندگی مشترک
بر مسند قضاوت و نقد رفتارهای همسر نشستن شاید یکی از مهمترین آفات زندگی های مشترکی باشد که از شاهد از هم گسیختگی آنان هستیم. در این میان توهم ظلم ستیزی نیز که ناشی از ترویج تفکر فمنیستی است در میان زنان این پدیده را گسترش می دهد. اینکه دائما به زنان القا شود که در زندگی مشترک و اجتماع به شما ظلم می شود و شما بایستی از حق خود دفاع کنید زندگی مشترک را عرصه تاخت و تاز و ستیزی می کند که هیچ برنده ای ندارد و تنها بازی دو سر باخت خواهد بود.
زن و مرد باید بپذیرند که دوران قضاوت در مورد رفتارها، فرهنگ، طرز فکر و اعتقادات همسر قبل از ازدواج است و بعد از ازدواج بایستی همسر خود را با تمام خوبی ها و بدی هایش دوست داشته باشند و اگر در فاز عیب جویی وارد شوند دائما دچار تنش های روحی شخصی می شوند که ناگزیر آن را به طرف مقابل نیز منتقل می کنند. این حرف بدین معنا نیست که زن و شوهر نمی توانند عوض شوند و برخی اخلاق های بد خود را کنار بگذارند و یا باب میل همسرشان رفتار کنند. بلکه منظور این است که اصل بایستی مدارا و سازش باشد و تنها در زمانی که رفتاری غیرقابل تحمل از طرف مقابل سر زد تنها با خواهشی دوستانه و غیرالزام آور می توان از وی خواستار اصلاح شد و در صورت وجود رابطه ای عاشقانه قطعا این خواهش ترتیب اثر خواهد یافت.
راز موفقیت زندگی مشترک سازش است و تحمل. تحمل همه عقاید، رفتارها، عادات و طرز فکر طرف مقابل. بدین معنا که قضاوت و نقد همسر را به حداقل برسانیم و در عوض سعی کنیم او را با تمام حسن ها و معایبش عاشقانه دوست داشته باشیم. این اصلی است که به کرات در روایات و احادیث و در توصیه های قدیمی تر ها یافت می شود و متاسفانه این روزها کمرنگ شده است.
