استاد علامه حسن زاده آملى مثالی میزدند ، میفرمودند :
.
اگر به صحرایی بروی که مار افعی آنجا باشد ، فرار میکنی تا افعی تو را نزند ، حالا اگر کسی نامردانه پای تو را ببندد ، نمیتوانی فرارکنی ، افعی تو را میزند و میکشد ، ایشان میفرمودند :
.
وقتی گناه میکنی ، جوری گناه نکن که گناه پای شما را ببندد، نتوانی فرارکنی ، حداقل دو رکعت نماز شب بخوان ، مناجاتی بخوان ، سعی کن در بن بست گیر نکنی که نتوانی فرار کنی . .
.
بعضی ها آنقدر گناه میکنند که خودشان را ضایع میکنند ، عزیزان من ؛ گناه نکنید ، از دست میروید !
گنهکاران در قیامت به خداوند میگویند : ما در دنیا چیزهایی شنیده بودیم ، پشیمانیم میخواهیم برگردیم و اطاعت کنیم ، خدا میگوید : کجا برگردی ؟
دنیا را جمع کردم !
زمین و آسمان را جمع کردم !
حواستان باشد ، یک روزی این جهان جمع میشود ، انسان دوباره برنمیگردد