مسلم است که غایت کسب علم، خصوصاً در بُعد دینی، بیش از همه آگاهی فردی و به دنبال آن آگاهی‌بخشی عمومی است. رهبر معظم انقلاب در دیدار طلاب و فضلا و اساتید حوزه علمیه قم در سال 1389 از حوزه‌های علمیه خواهران به عنوان یک پدیده عظیم و مبارک یاد کردند که هزاران عالم، پژوهشگر، فقیه و فیلسوف تربیت خواهد کرد؛ اما خود ایشان در ادامه صحبت‌هایشان علی‌رغم تأکیداتی که بر اثرات عظیم حضور بانوان دانشمند مسلمان در جهان دارند، عنوان داشتند: «بانوان باید خوب درس بخوانند. البته هدف نهایی درس‌خواندن بانوان، تنها مجتهد شدن یا فیلسوف شدن نیست -ممکن است عده‌ای علاقه‌اش را داشته باشند، استعدادش را داشته باشند، وقتش را داشته باشند، عده‌ای هم نه- آشنایی با معارف اسلامی و قرآنی است که می‌تواند برای خود آنها و برای دیگران مورد استفاده قرار بگیرد.»
این تفکر، تفکر غالب حوزه علمیه خواهران است. بدین معنا که هدف غایی و مطلوب در میان طلاب و اساتید حوزه‌های برادران، رسیدن به درجه اجتهاد است؛ اما در حوزه خواهران چنین درخواستی نه در میان طلاب مشهود است و نه اساتید و سیاستگذاران و برنامه‌ریزان حوزه خواهران.
صفحات: 1· 2
