می گفت حدود یک ماه است گرفتمش

چون ظرفیتش  شش نفره است برای مای دو نفر و نصفی بزرگ است

برای همین ظرف ها را میگذارم جمع شود و یک روز درمیان می شورم اینطوری سینک ظرفشویی هم همیشه شلوغ می شود

می گفت وقتی پریواش دستگاه (ما که نداریم احتمالا یکی از قابلیت هایش است) را میزنم که ظروف مرطوب بماند، بوی بدی در دستگاه می پیچد.

می گفت گاهی  با اینکه ظرف ها شسته شده لیوان خودم را دوباره با دست و مایع میشورم که دلم بیاید اب بخورم.
می گفت: هر چند وقت یکبار هم مایع سفیدکننده، سرکه، آب پرتقال آماده، جوش‌شیرین استفاده میکنم تا تمیزش کنم

می گفت: نزدیک به دو میلیون تومان پولش را داده ام بو گیر برایش خریده ام 12 هزار تومان

خرجش به اندازه بچه نوزادم بالاست…

خیلی چیزهای دیگر هم گفت

آخر سر هم تاکید کرد: اصلا نمی دانم خرید ماشین ظرفشویی چه کاری بود که انجام دادم گرفتمش که وقتم آزاد شود و به بقیه کارهایم برسم بدتر اسیرش شدم

پی نوشت:

درستش این است که تکنولوژی در خدمت انسان باشد نه انسان در خدمت آن

اما خب گاهی هم بر عکس می شود

بنظر می  رسد سبک زندگی هایمان به کل تغییر کرده

 حضر زیبنب (س) فرمود: « بی گمان نیای گرانقدرم محمد (که درود خدا بر او باد) برای ما زنان، حقوقی مقرر داشت که همسرانمان باید آن را رعایت کنند، درست همان طور که بر آنان حقوقی مقرر فرمود که رعایت آنها بر ما لازم است.»

  حضرت زینب (که درود خدا بر او باد) در روایت دیگری گفته است: « نیای گرانقدرم محمد (که درود خدا بر او باد) می فرمود: هنگامی که زن درست اندیش و درست کردار نمازهای پنجگانه اش را بخواند، و روزه ی رمضان را بگیرد، و دامان خود را پاک و پاکیزه دارد، و با همسرش هماهنگ گردد و حقوق او را رعایت کند، به او گفته می شود از هر یک از درهای بهشت که می خواهی بر بهشت زیبا و پرنعمت خدا درآی. »

منبع: کتاب زندگانی حضرت زینب از ولادت تا رحلت” نوشته آیت الله سید محمد کاظم قزوینی

برای خرید رفته بودم و آقای همسر قرار بود بیاید دنبالم که خریدها را تنهایی به خانه نبرم

من خیلی اهل خرید کردن نیستم اما خوب این بار یکی از استثنائات بود.

در پارک نزدیک تره بار نشسته بودم و منتظر، که با خانمی هم کلام شدم

بیشتر که آشنا شدیم گلایه همسرش را داشت که در کارهای مردانه خانه کمک کارش نیست.

شیر ظرفشیویی اشان مدت هاست چکه می کند- جاروبرقیشان خراب شده و قفل اتاق خوابشان خراب

می گفت همسرش هیچ کاری نمیکند مجبور می شود یا از برادرش کمک بگیرد و یا اینکه تعمیرکار بیاورد

اول که خدا را شکر کردم بابت این اخلاق خوب آقای همسر

و بعد عهد کردم برای چنین مردان و زنانی، حتما یک پست بگذارم در وبلاگم

خلاصه الوعده وفا

صفحات: 1· 2

تشکیل خانواده با ازدواج شروع می شود که حداقل دو ستون زن و مرد دارد.وجود هر یک از این ستون ها برای ثبات خانواده ضرورتی اجتناب ناپذیر است اما بدون شک نقش زن در داشتن خانواده گرم و صمیمی بسیار پر رنگ است.

هیچ مردی نیست که در زندگی و کار خود موفق شده باشد ولی زنی ایثارگر،خانواده دوست و مهربان کنارش حضور نداشته باشد.بویژه اگر فرزندی نیز داشته باشند نقش زن درخانواده بسیار پر رنگ ترو موثرتر خواهد بود.چرا که قسمت عمده مسئولیت فرزند نیز بر عهده زن خواهد بود.

حال اگر مرد خانواده دارای مسئولیتی در سازمان یا شرکت یا اداره ای باشد این نقش زن، بسیار پررنگ تر خواهد بود . هرچه مسئولیت مهم تر، حضور مرد در خانواده و ایفای وظیفه در قبال اعضاء خانواده کمرنگ تر خواهد بود.البته ممکن است زن مسئولیت داشته باشد که در این صورت نقش مرد خانواده بیشترخواهد بود.

در هر صورت نکته ای که هیچگاه نباید فراموش شود احترام متقابل زوجین به یکدیگر است.هر چقدر احترام متقابل استمرار داشته باشند و از روی محبت واقعی باشد ( تصنعی نباشد) صفا و صمیمیت، در چنین خانواده هایی بیشتر خواهد شد. احترام به همسر را احترام به خود بدانیم و در هیچ زمانی از آن غافل نشویم.بی احترامی به همسر و خدای ناکرده تحقیر و توهین به او تاثیر منفی خود را در رفتار و زندگی مان نشان خواهد داد

هر کس در داخل خانه مورد احترام نباشد در بیرون از خانه نیز نخواهد بود. از احترام کردن به همسران خود غفلت نکنیم و حتی زیاده روی در این زمینه مورد تایید و تاکید است. رفتار احترام آمیز با همسر روی فرزندان مان نیز تاثیر مثبت خواهد گذاشت و این رفتار ما می تواند الگوی مناسبی برای آنان باشد.

هر یک از همسران ممکن است در رفتار خود با دیگری اشتباهاتی از روی سهو، داشته باشد که لازم است این اشتباهات را به درستی مدیریت کنیم تا فاصله ای بین ما ایجاد نکند و فضای خانه را غیر قابل تحمل نکند.
من همیشه خداوند را سپاسگزارم که همسری مهربان و دلسوز و ایثارگر رابه من هدیه داد و همیشه خود را مدیون ایشان می دانم و مثل همیشه از ایشان سپاسگزاری می کنم.
سید حسن موسوی چلک/مددکار اجتماع

سید مجتبی عاشق و شیفته حضرت زهرا(س) بود و هرگاه نام مبارک فاطمه(س) را می‌شنید، شور و احساس عجیبی به او دست می‌داد.

روزهایی نمانده بود که دیگر سید مجتبی داشت بابا می‌شد، خیلی دوست داشت اولین فرزندش دختر باشد، بالاخره او هم پدر شد و خداوند سیده‌ای زیبا به او اهدا کرد.

وقتِ نامگذاری فرزندش رسید، سید مجتبی نام مبارک «سیده فاطمه» را انتخاب کرد، با اینکه می‌دانستم در دلش عشق به مادرش حضرت فاطمه زهرا(س) موج می‌زد ولی فکر نمی‌کردم اسم دخترش را فاطمه بگذارد، به او گفتم: «سید مجتبی؛ اسم من زهرا است، اسم خواهرت سیده فاطمه است و اسم یکی از خواهرزاده‌هایت هم فاطمه است. یعنی ما در خانه‌مان سه فاطمه و زهرا داریم. چرا اسم دخترت را فاطمه گذاشتی؟»

سید مجتبی با تمام احترامی که برایم قائل بود، با تعجب رو به من کرد و گفت:«مادر جان» کلامت صحیح است ولی هر خانه‌ای باید فاطمه داشته باشد، هر منزلی نیازمند فاطمه است. تو دوست داری بدون فاطمه زندگی کنی؟ فاطمه از احتیاجات اولیه زندگی ماست. همه فکر و ذکرمان باید با نام و یاد فاطمه باشد.

***بعد نوشت:

منبع مطلب لشگر ۲۵ کربلا وروای زهرا باباپور «مادر شهید سید مجتبی حسینی»