بدون ماه قـــدم مــــي زنم ســــــــــــحر ها را

گرفته اند از اين آســــــــــــــمان قمر ها را

چقدر خاک ســرش ريخته است، معلوم است

رسانده است به خانم کســــي خبرها را

نگاه کن سر پيري چه بي عصــــــــــــــا مانده

گرفته اند از اين قد کمان پســــــــــــرها را

چه مشکل است که از چهار تا پسرهــــــايش

بياورند برايش فقط سپـــــــــــــــــرهـــــا را

نشسته است سر راه و روضـــــــه مي خواند

که در بياورد آه آه رهگذرهــــــــــــــــــــا را

نديده است اگر چه ولي خـــــــــــــــــــبر دارد

سر عمود عوض کرده شکل سرهــــــــا را

کنـــــــــــــار آب دو تا دست بر روي يک دست

رسانده است به ما خانم اين خبرهــــــا را

بشير آمد و گفتي که از حسين بــــــــــــــــگو

ز عون دم زد و گفتي که از حسين بــــــگو

ستاره بودي و يکدفعه آفتاب شــــــــــــــــدي

براي خانه مولا که انتخاب شـــــــــــــــــدي

به خانه ولي الله اعظم آمـــــــــــــــــــــــدي و

دليل عزت قوم بني کلاب شـــــــــــــــدي

به جاي اينکه شَوي مُدعيه همســــــــري اش

کنيز حلقه به گوش ابوتراب شــــــــــــدي

تنور خانه حيدر دوباره گرم شــــــــــــــــــــد و

براي چرخش دستار انتخاب شـــــــــــدي

چهار تا پســـــــــــــــــــر آوردي براي عــــلي

که جاي فاطمه ام البنين شــــــــــــــــدي

دلت هميشه چنين شوهري دعا مي کـــرد

تو مثل حضرت صديقه مستجاب شـــــدي

اگر چه ضرب غلافــــــــــي به بازويت نگرفت

ميان کوچــــــــــــه به ديوار زانويت نگـرفت

تو را به قصد جسارت کســـــي اسير نکرد

به چادر عربيـــــــــــــــــه تو خار گير نکرد

تو را که فرق عــلي ديده اي و خون حسن

به غيـــــــــــر کرب و بلا هيچ چيز پير نکرد

به احتـــــــــــــرام همــــــان تکه بوريا ديگر

زمين خـــــــــــــانه تو نيـــــت حصير نکرد

از آن زمــــــــــان که شنيدي خزان گلها را

هــــــــــــــــواي کوي تو باغ دلپذير نکرد

چه خوب شــــــــــد که نبودي کربلا بيني

که دست دشمن دون رحم بر صغير نکرد

به نعـــــــــــــــــــل تازه گرفتند تا بدنها را

به ضــــــــرب دست لگد ميزدند زن ها را