آسیب های تک فرزندی و کم فرزندی

1-پایین بودن امید به زندگی:
در خانه هایی که پر فرزند است امید به زندگی بیشتر است. در خانه ای که یک فرزند وجود دارد، با تب این فرزند پدر ومادر تب می کنند، از ناراحتی او همه ناراحت می شوند با مریضی او مریض می شوند و همواره نگران هستند که نکند او را از دست بدهند و یا اینکه نگرانند كه اگر خود والدین از دنیا بروند این فرزند آینده اش چه می شود. ولی در خانه هایی که فرزندان زیادی دارند دیگر این فضای نگرانی و احساسی وجود ندارد ویك فضاي منطقی تر و عاقلانه تر حاکم است و والدين بیشتر وقت و فکرشان را به تربیت فرزندان معطوف می دارند و حتی پدر و مادر این آرامش را دارند که اگه یک روزی از دنیا بروند خواهر و برادرانی هستند که همدیگر را حمایت می کنند

2-پر توقع شدن فرزند
یکی از آسیب های تک فرزندی توجه بالاتر از نیاز به فرزند است كه فرزند را پر توقع بار می آورد كه این توقع زیاد چه از پدر و مادر و چه از جامعه می تواند باشد. اگر چند فرزند داشته باشیم این توجه و محبت بین چند فرزند تقسیم می شود و محبت، توازن پیدا می کند. پدری که از سرکار به منزل می آید و تنها تک فرزندش را می بیند و از محبتش او را فراوان می بوسد وقتی بوسه ها زیاد شد و محبت و توجه بیش از اندازه به فرزند شد باید انتظار داشت که فرزند به پدر بگوید بابا برايم کامپیوتر یا تبلت یا… می خری؟

3–تربیت نا صحیح :
تعدد فرزند در تربیت صحیح فرزندان نیز موثر است. معمولا بي تجربه بودن والدین براي اولين فرزند، مشکلاتی برای كودك بوجود می آورد ولی در فرزندان بعدی به دلیل بالارفتن تجربه و دانش تربیت در والدين، تربیت کردن فرزندان بعدی راحت تر خواهد شد.

تربیت عرصه بسیار مهمی است، پدر و مادر باید نگران این مسائل باشند، ولی تربیت یک مهارت است، اگر رانندگی رو یاد بگیریم چه یک کیلومتر و چه صد کیلومتر را می توانیم رانندگی کنیم، اگر همه دانش و مهارت های تربیتی را یاد بگیریم 2 و 4 فرزند فرقی نخواهد کرد.(درقسمت های 1تا3 درباره علل اقتصادی مفصل صحبت شده است که مانع فرزند آوری نمی باشد)

پدر مادر هایی که اولا، وقت برای فرزندان می گذارند و ثانيا، دانش تربیت را بالا می برند، اگر چند فرزند داشته باشند اين در تربيت صحيح کمک می کند، ولی اگر مورد اول و دوم یعنی وقت و دانش کافی را داشته باشند ولی تک فرزند باشند در تربیت آسیب بوجود می آید چون در تک فرزندی همانطور که گفته شد شدت محبت برای یک فرزند بالا خواهد بود و اورا پر توقع و لوس بار می آورد و در همه مسائل اوراپرتوقع خواهد کرد، چه در خرید، چه در توجه و….. ولی اگر چند فرزند داشته باشیم در تمام امور این هجمه ی محبت تقسیم خواهد شد.

4-امرو نهی های زیاد والدين:
چون بچه ای که تک است بیشتر دیده می شود اشتباهاتش هم نمایان تر خواهد بود و انتظارات والدین هم بالا می رود و در نتیجه امر و نهی والدین نیز بالا می رود.

5-لجبازی كودكان:
وقتی امرونهی والدین بالا می رود زمینه لجبازی در فرزند زياد مي شود. در خانواده های با فرزندان بیشتر این موارد کمتر است. در این تک فرزند ها گاهی اوقات لجبازی ها تا دوران ازدواج و مسائل بعد از ازدواج با همسر خود نیز کشیده می شود