قصه‌گویی یکی از عمده‌ترین راه‌های ایجاد انگیزه برای مطالعه در کودکان و نزدیکی عاطفی به آن‌هاست.
قصه‌گویی برای کودکان، دو مسیر عاطفی و اجتماعی را پیش روی والدین قرار می‌دهد والدین با قصه‌گویی قادر خواهند بود که ارتباط بین خود و کودکان‌شان را استحکام بخشند.
اگر قصه‌گویی به واسطه کتاب انجام شود، بعد اجتماعی آن نیز فراهم خواهد شد، به عبارت دیگر والدین در ابتدا با خواندن جملات یک کتاب قصه و پس از آن پاسخ‌گویی به سۆالات کودکان خود در خصوص موضوع قصه، رعایت حقوق متقابل را به کودک آموزش می‌دهند.
امروزه ثابت شده است تمامی افرادی که در بزرگسالی اهل مطالعه می‌شوند، در کودکی با واسطه یا بدون واسطه کتاب، برای آن‌ها قصه خوانده شده است.
شعر و قصه‌گویی، کار کتاب و آموزش نیست و باید با عاطفه جلو رفت، والدین عزیز آیا به یاد می‌آورید که شعر اتل متل توتوله، این شعر بی‌معنی را از چه کسی آموخته‌اید؟
هیچ کس به یاد نمی‌آورد که این شعر بی‌معنی را چه کسی به او یاد داده است. این شعر به دلیل این‌که روزی در محیط عاطفی خانوادگی گفته شده، سبب تثبیت آن در ذهن ما شده است.
برای قصه‌گویی برای کودکان زیر شش سال، می‌توان از عنصر تخیل استفاده کرد، می‌توان از یک عینک ساده، یک هواپیما ساخت.
کودک در درجه نخست به نگاه صمیمانه والدین نیاز دارد، امروزه ما با خرید بهترین کارتون‌ها و فیلم‌ها، کودک خود را با تلویزیون سرگرم می‌کنیم تا برای او قصه نگوییم، با او بازی نکنیم و حتا با او صحبتی نکنیم.
همان‌گونه که می‌دانیم، ما در برابر کودکان، مسۆول‌ایم. اما نهایت لطف ما به این کودکان، تهیه غذای خوب، مدرسه خوب و لباس‌های خوب برای آن‌هاست که البته باید گفت تمامی این امکانات در تعریف اطرافیان و همسایه‌ها چه می‌گویند، می‌گنجد. اگر به قیامت معتقد هستید، این کودکان در روز قیامت از ما طلب‌کارند.
اگر می‌خواهید کودکان‌تان در شهری متمدن زندگی کنند، شهری که تنها نام شهر بر آن نبوده و از درون متمدن باشد، بهترین راه، کشف راه درست لذت بردن مشترک از یکدیگر است.
مصطفی رحماندوست
مطلب جالبی بود موفق باشید
با سلام لطفا به و بلاگ ما نیز سری بزنید منتظر حضور گرم شما و نظرات سازنده شماهستیم