ازدواج، نیمی از ایمان است. نیمی از ایمانی که نگاه‌داری از آن، سخت‌تر از به‌دست آوردنش است. ایمانی که لحظه به لحظه زندگی را تحت شعاع قرار می‌دهد و اگر نیمه اول را درست بنا کرده باشی، نیمه دوم مکمل آن خواهد بود و درک و همراهی‌اش آسان و گوارا خواهد شد.

مسلم است که زندگی مشترک، به‌واسطه تعامل هر روزه و هر لحظه‌ای با انسانی جدید، آن‌چنان ساده و شیرین که نشان داده می‌شود نیز نخواهد بود، اما با رعایت نکات و آموزه‌هایی، می‌توان لحظات سخت را هم به آسانی سپری کرد و حتی از وقوع و درگیر شدن در آن جلوگیری کرد. تنها کافی است بدانیم بزرگان ما چه می‌کردند و اصول رفتاری آنها چگونه بود. در این میان، الگوگیری از زندگی تنها زوج معصوم عالم هستی برترین نوع الگوگیری است؛ زن و شوهری که نفس به نفس زندگی‌شان رنگ خدایی دارد و آن به آن حیاتشان درس زندگی بر مدار رضایت الهی است. نگاهی بر آغاز و ادامه این زندگی پاک، عاشقانه و الهی، راهنما و نشان‌گر مسیر برای ما خواهد بود؛ اگر بخواهیم و به دنبال آن باشیم.

صفحات: 1· 2