زهرای مرضیه سلام‌الله‌علیها، تنها «ام‌ابیها» نیست؛ تنها یکی از اصحاب کساء نیست، تنها دخت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم نیست، تنها مادر امامت نیست، تنها زن معصوم تاریخ نیست؛ که او تاریخ‌ساز است و اولین حامی ولایت؛ که او سیاست‌مدار است و حامی حق؛ آمر به معروف است و مطالبه‌گر حق. زهرا سلام‌الله‌علیها را می‌توان از میان کلمات بلیغ و شیوایش در میان صحابه و انصار شناخت. زنی در نهایت حجب و حیا و با منتهای صلابت و استواری. نگاهی به آنچه در این خطبه بیان شده، استدلالات و احتجاجات حضرت، سطح شناخت ایشان از امور سیاسی، اجتماعی، مذهبی و حتی حقوق فردی و اجتماعی را به خوبی نشان می‌دهد.
با شنیدن خبر غصب فدک، زهرای مرضیه سلام‌الله‌علیها چادر به سر کرده و همراه جمعی از زنان به مسجد رفتند و خطابه خود را شروع کردند. خطابه‌ای که با حمد و ثنای الهی آغاز شد و با درد و دل با رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم به پایان رسید.
حمد و سپاس الهی
«شکر خدا به خاطر آنچه به ما داد و به خاطر آنچه الهام فرمود؛ سپاس او را برای نعمت‌های فراوانی که پیش فرستاد و عطایای گسترده‌اش و به خاطر منت‌هاى بی‌شمارى كه ارزانى داشت و شمارش از شمردن عاجز و نهایت آن از پاداش فراتر و دامنه آن تا ابد از ادراک دورتر است. مردمان را فراخواند، تا با شكرگزارى آنها نعمت‌ها را زیاده گرداند و با گستردگى آنها مردم را به سپاسگزارى خود متوجه ساخت، و با دعوت کردن به این نعمت‌ها آنها را دوچندان كرد».
صفحات: 1· 2
