صبح دیروز مردی 20 ساله با سه اسلحه وارد مدرسه ای می شود که مادرش معلم آنجاست. بیش از 100 گلوله شلیک می کند و بیش از 20 کودک دبستانی را به قتل می رساند.
شدت فاجعه و تعداد کشته شده ها به حدی بوده که پلیس از دانش آموزان می خواهد با چشمان بسته، کلاس ها و سالن مدرسه را به سمت بیرون ترک کنند.
فارس، واحد مرکزی خبر و چند خبرگزاری دیگر خبر را انتشار می  دهند، سایت ها هم همان ها را کپی می کنند.
سایت های وطنی را که رصد می کردم یادداشت، گزاش و یا مصاحبه جنجالی در این باره به ندیدم.
آزادی حمل اسلحه، اوج خشونت، کشتار کودکان بی گناه، مرگ بیش از 10 نفر بزرگسال و …
ابعاد حادثه به قدری وحشتناک است که « دن مالوی»، فرماندار ایالت کانتیکات واقعه تیراندازی در دبستان ساندی هوک در شهر نیوتاون را غیر قابل تصور توصیف می کند و می گوید: «شیطان به شهر آمده بود».
یاد حادثه پیرانشهر و آتش سوزی مدرسه ابتدایی می افتم، ده روز قبل بود. یادم می آید رسانه ها چقدر این موضوع را بلد کردند و جارو جنجال به راه انداختند، فرا فکنی کردند، و با تبلیغات گسترده مسئله را بین المللی کردند البته حادثه تاسف باری بود که نباید تکرار شود.
یادم می آید خبر از استعفای وزیر آموزش و پرورش بود و تحصن و اعتراض در مقابل وزارتخانه؛  به قضاوت نمی نشینم چرا که معتقدم باید دانست چرا چنین واقعه ای رخ داد؟ دلايل و زمينه‌هاي اجتماعيش چه بود؟ چگونه مي‌توان مانع بروز چنین وقايعی شد؟ در صورت بروز چگونه مي‌توان آثار و عوارض آن را به حداقل رساند؟ و خیلی مسائل دیگر.
اما دیروز حادثه ای با دامنه چند برابری در یکی از مدارس ابتدایی اتفاق افتاده است و گویی رسانهها هنوز در تعطیلات آخر هفته هستند و یا شاید بارانی که تهران را گره زده، به رسانه های وطنی هم رسیده است.
در هر صورت جا دارد تمامي رسانه ها با بكارگيري ابزارهاي خويش پاسخ لازم را به این موضوع بدهند.
سیاه نمایی مسائل و اتفاقات داخلی کشور آن هم در شرایط کنونی کشور آتشی است که بیش از همه دود آن به چشم خودمان خواهد رفت، اصحاب رسانه باید دقت لازم را در این زمینه داشته باشند.

نوشته شده توسط کبری بهروز