آقا اجازه!

دست خودم نیست خسته ام،

در درس عشق، من صف آخر نشسته ام،

یعنی نمی شود که ببینم سحر رسید؟

درس غریب “غیبت کبری” به سر رسید؟

آقا اجازه!

بغض گرفته گلویمان،

آنقدر رد شدیم که رفت آبرویمان،

استاد عشق!

صاحب عالم!

گل بهشت!

باید که مشق نام تورا تا ابد نوشت.

یک جمعه دیگر گذشت.