زندگی زناشویی و روابط میان زن و شوهر یک مبحث است و رابطه میان عروس و داماد با والدین همسر هم یک مبحث جدا. با توجه به این که در کشور ما یک دید نسبتا منفی در مورد مادرشوهر و یا مادر زن وجود دارد، برای این که همسرمان از ابتدا نسبت به خانواده مان گارد نگیرد، ابتدا باید رفتار خودمان درست و صحیح باشد.
از همان روز اول، اگر برخورد خوب، متعادل و عاقلانه ای با همسر و خانواده خودمان داشته باشیم، هیچکدام به خودشان اجازه کوچکترین بی احترامی نخواهند داد.شاید مهمترین دلیلی که همسرتان نمی خواهد با خانواده شما رفت و آمد داشته باشند، رفتار ناشایست خودتان است.
به عنوان مثال روابط اخلاقی در میان همسران مناسب نیست و فحاشی و توهین و یا دادن نسبت های ناروای اخلاقی به یکدیگر، تخم کینه و نفاق را در وجود آن ها می پاشد و در این صورت برخی از همسران این برخوردهای اخلاقی نامناسب را ناشی از تربیت بد خانواده همسر خود می دانند و به همین دلیل از رفت و آمد با خانواده او امتناع می ورزند. و دلیل دوم انتقال ناراحتی ها و نا خوشی ها به خانواده شان است که این باعث می شود رفتار خانواده ها با همسر، مناسب و با احترام نبوده و تمایل همسر برای رفت و آمد کم شود.
پس رعایت رفتارهای اخلاقی، سطح رضایت از زندگانی با همسر را بالا می برد و آن ها با داشتن روابط اخلاقی مناسب آمادگی بیشتری برای رفت و آمد با خانواده خویشاوندان همسر پیدا می کنند.
اگر همسران جوان سلیم النفس باشند و با همدیگر برخوردهایی خوب و همراه با متانت داشته باشند، قطعاً ارتباط خوبی با یکدیگر خواهند داشت و در این صورت خبرهایی که از خانه آن ها به والدین می رسد، خوب و مناسب است و آن ها پذیرای وجود آنان خواهند بود
تأثیر ارتباط همسران بر روی رفت و آمد با والدین
خانمی می گفت: همسرم برخورد بسیار خوبی دارد و وقتی که به من پیشنهاد می کند که به منزل والدین او بروم، با کمال میل می روم و با خودم می گویم دست پدر و مادرش درد نکند که چنین فرزند خوب و مهربانی را بار آورده اند، به همین دلیل دوست دارم که با آن ها رفت و آمد کنم و از آن ها روش های خوب برخورد را هم یاد بگیرم.
البته گه گاهی هم مشکلی پیش می آید، با راهنمایی های آن ها به پسرشان مشکل ما حل می شود. آن ها رازدار من هم هستند و با من بسیار مهربان و صمیمی هستند هیچ وقت به ناحق از پسرشان طرفداری نمی کنند، آن ها هم به من احترام می گذارند و حسابی مرا تحویل می گیرند و اگر رفتن ما به خانه آن ها دیر بشود، دلم برای آنان تنگ می شود، چون وقتی که حق با من است، آن ها حق را به من می دهند و پسرشان را متقاعد می کنند که حق با همسر شماست، به هر حال مجموعه ویژگی های مثبت همسرم و خانواده او، عامل ارتباط و رفت و آمد خویشاوندی ما با آن هاست. به قول پروین اعتصامی رفتار نیک، عامل نیک نامی است:
آقایی هم در مرکز مشاوره اظهار می کرد چون همسرم با من بد برخورد می کند حتی تمایل ندارم خود او را ببینم تا چه رسد به والدینش. همسر بد اخلاقی دارم و والدین او هم بداخلاق تر هستند. دعواهای ما در خانه و در گیری های ما با همدیگر و راز نگهدار نبودن همسرم باعث شد که خیلی زود اخبار بدی از خانه ما به والدین او برسد. اوایل که درگیری زیادی نداشتیم، آن ها با من بهتر برخورد می کردند، ولی بعد از دعواها و برملا شدن اسرار ما در خانه، بر میزان دلخوری های آنان از من افزوده شد و دیگر مثل سابق به من احترام نمی گذاشتند و حتی گاهی تند و با اخلاق بد هم با من برخورد می کردند، این ها باعث شد که دیگر تمایل کمتری برای رفتن به خانه آن ها داشته باشم.
نتیجه آنکه اگر همسران جوان سلیم النفس باشند و با همدیگر برخوردهایی خوب و همراه با متانت داشته باشند، قطعاً ارتباط خوبی با یکدیگر خواهند داشت و در این صورت خبرهایی که از خانه آن ها به والدین می رسد، خوب و مناسب است و آن ها پذیرای وجود آنان خواهند بود . و برعکس با تندخویی و درگیری با هم، راه ارتباط با یکدیگر را نیز بر خود می بندند، چه رسد به ارتباط با خانواده همسر و دیگران.پس مبادا روابط داخل خانواده را تخریب کنیم و انتظار ارتباط خوب از دیگران را داشته باشیم که این حالت یک بام و دو هواست.
